Geschiedenis van de filosofie/Islamitische filosofie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
links |
→Perioden: opmaak |
||
Regel 11:
==Perioden==
===Vroege islamitische filosofie===
De eerste periode van de islamitische filosofie valt samen met de islamitische Gouden Eeuw. Gedurende deze tijd is het zuivere filosofische denken identiek aan het aristotelisme, waarbij bronnen aan het [[Filosofisch woordenboek/N|Neoplatonisme]] worden ontleend. Het is echter ook beïnvloed door het islamitische denken en de islamitische cultuur. De 20e-eeuwse Duitse geleerde van Iraanse oorsprong Abdoldjavad Falaturi heeft in zijn onderzoek aangetoond hoe uiteenlopend hellenistische filosofie zich ontwikkelde binnen het kader van de islamitische cultuur. Aan de andere kant heeft Corbin laten zien hoe het mystieke aspect van de islam, in het bijzonder Shia ook de filosofie beïnvloedde. De periode van de vroege islamitische filosofie begint met [[Filosofisch woordenboek/A|Al-Kindi]] en eindigt met [[Filosofisch woordenboek/A|Averroes]] (gestorven in 1198).<ref name="Corbin"></ref> Aan de andere kant vonden er ook cruciale theologische debatten plaats tussen islamitische theologen. Deze discussie droeg ook bij tot de opkomst van rationele discussies over religie, in het bijzonder over de de islam.
[[Filosofisch woordenboek/A|Avicenna]] is een van de meest prominente figuren uit deze periode. Hij is een denker die probeerde de koers van de islamitische filosofie in nieuwe richtingen te kanaliseren. Avicenna's metafysisch systeem steunt weliswaar op de conceptuele bouwstenen uit vooral het [[Filosofisch woordenboek/A|aristotelisme]] en het neoplatonisme, maar de uiteindelijke structuur is anders dan de som der delen.<ref name="Iranica">[http://www.iranica.com/newsite/articles/v3f1/v3f1a046.html Encyclopedia Iranica]</ref> In de ''Islamitische Gouden Eeuw'' werd de leer van Avicenna als gevolg van diens geslaagde verzoening tussen aristotelisme en neoplatonisme samen met de islamitische theologie uiteindelijk de grootste school van de vroege 12e-eeuwse islamitische filosofie. Avicenna was uitgegroeid tot een centrale autoriteit van de filosofie van die tijd.<ref> Nuhayyan AG Fancy (2006), p. 80-81, "Pulmonale Transit en de lichamelijke opstanding: De interactie van geneeskunde, filosofie en religie in het werk van Ibn al-Nafis (overleden 1288)", ''elektronische proefschriften'' van de Universiteit van Notre Dame. [http://etd.nd.edu/ETD-db/theses/available/etd-11292006-152615 ]</ref>
Hoewel deze school sterk werd bekritiseerd door islamitische theologen zoals Al-Ghazali, filosofen als Averroës, en [[Filosofisch woordenboek/S|soefi's]], verspreidden Avicenna's geschriften zich als vuur en zij bleven tot op heden de basis van het filosofisch onderwijs vormen in de islamitische wereld. Vooral in de oostelijke islamitische landen bewoog de filosofie na Averroes zich in de richtingen door Avicenna aangegeven d.w..z. naar het onderzoek van zowel theoretische als praktische wetenschappen. <ref name="Iranica"></ref>
| |||