Sociale geschiedenis van de hoge middeleeuwen/Leven in de Noord-Franse kastelen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Lintfouten: Verouderde HTML-elementen |
|||
Regel 1:
{{Sociale geschiedenis van de hoge middeleeuwen}}
<
==Kastelen en vestinghuizen: somber of comfortabel?==
Regel 23:
==Onruststokers==
{{
| [[File:Codex_Manesse_052r_Walther_von_Klingen_(detail).jpg|thumb|200px|left|Riddertoernooi, ca. 1322]]
|-
Regel 69:
==Hoofse liefde en romans==
{{
| [[Image:Queen Guinevere.jpg|thumb|200px|left|Koningin Guinevere, William Morris]]
|-
Regel 79:
In het midden van de twaalfde eeuw verschenen de [[w:Hoofse roman|hoofse romans]] waarbij de held zich door allerlei hindernissen heen moest vechten om zijn uitverkoren dame te redden. Aangezien het meestal om een verboden liefde ging (echtbeuk), werd de liefde op een onderaardse plek geconsumeerd.
In de dertiende eeuw stopten de feodale heren er geleidelijk aan mee om elkaar te bestrijden. De Godsvrede die de geestelijken hadden opgelegd en het herstel van de koningshuizen zorgden voor een relatieve vrede. Daardoor raakten de ommuurde huizen ontvolkt. Er verschenen erotische boeken voor de ongehuwde jonge mannen, waarin dit soort huizen en torens werden voorgesteld als gevangenissen bomvol jonge, knappe meisjes die smachtten naar redding.<ref>Er sprak een diep verlangen uit naar een vrij seksueel verkeer. Er is geen enkele cultuur bekend waarin aan dit verlangen werd toegegeven, maar men dichtte het wel toe aan de ketterse sekten (als excuus om ze te bestrijden)</ref>
Voorbeelden van romans uit deze tijd zijn:
de [[w:Heilige Graal|graalromans]] van [[w:Chrétien de Troyes|Chrétien de Troyes]]:
[[w:Perceval ou le conte du Graal|Perceval ou le conte du Graal]], [[w: La mort de roi Artu| La mort de roi Artu]]<br>
Dit zijn romans over [[w:Lancelot|Lancelot]], [[w:Koning Arthur|Koning Arthur]], [[w:Guinevere|Koningin Guinevere]] en [[w:Parzival|Parzival]].
Verder het [[w:Roelantslied|Roelantslied]] en de [[w:Vier Heemskinderen|vier Heemskinderen]].
==Doden==
De doden vormden een gevaar want ze keerden vaak 's nachts terug.<ref>[[Sociale geschiedenis van de vroege middeleeuwen/Graf|Dit Germaanse geloof van vóór de kerstening bestond dus nog steeds.]]</ref> naar het kasteel om van alles te eisen. De doden moesten 'binnen het hiernamaals' gehouden worden. Als de familie erg rijk was, liet ze de doden ter aarde bestellen in een dure familiegraftombe bij de abdij<ref>[[Sociale geschiedenis van de vroege middeleeuwen/Graf#Publieke dood|Hoewel de Mausolea rond 750 zouden zijn afgeschaft?]]</ref>
De gewonere mensen werden in het [[w:atrium (bouwkunde)#Oud-christelijk atrium|atrium]] van de kerk begraven en de armen op het kerkhof rond de kerk.
Regel 95:
Als de heer stierf, werden de volgende rituelen uitgevoerd:<br>
1) De stervende heer nam in de zaal afscheid van zijn eigen familie en dienstpersoneel en al zijn vrienden. Met luide stem maakte de heer zijn laatste wil bekend. Zijn grote erfgoed (grond en kasteel) ging naar zijn erfgenaam (meestal zijn oudste zoon).<br>
2) Dan trok hij zich terug in zijn kamer in een kleine kring mensen. Vaak trad hij toe tot een broederschap na een flinke som geld aan het klooster geschonken te hebben om zeker te zijn van een plaats in de hemel. Hij stond zijn persoonlijke bezittingen af aan zijn familie en ridders: geld, kleding, sieraden en relikwieën. Hij loste zijn schulden af, hij smeekte degenen die hij had gekrenkt om vergiffenis en biechtte zijn zonden op aan de kapelaan.
3) Daarna nam hij afscheid van zijn vrouw en zijn ridders. Hij legde zich in Gods hand. Tijdens zijn doodstrijd was hij niet alleen: er werd dag en nacht bij hem gewaakt. Pas zijn dood vormde het eerste moment in zijn leven dat hij alleen was.<br>
4) De dode werd in een stoet naar de begraafplaats gebracht. De hele familie liep mee en iedereen had zijn plaats al naar gelang zijn rang. Er werden gulle gaven onder de armen uitgedeeld. De vrouwen uitten hun rouw door te huilen, zich de kleren van het lijf te scheuren en hun gezicht open te krabben.<ref>[[Sociale geschiedenis van de vroege middeleeuwen/Graf#Publieke dood|Zoals de Germanen altijd al gerouwd hadden]]</ref>
==Noten==
{{
▲{{sub}}
| |||