Kunstgeschiedenis/beeldende kunsten in de renaissance: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
alinea bij elkaar houden op smallere schermen |
||
Regel 1:
{{Kunstgeschiedenis}}
[[Bestand:Botticelli-primavera.jpg|thumb|300 px|left|'La Primavera' van Sandro Botticelli, ca. 1478, Uffizi-museum Florence]]
[[Bestand:Leone Batista Alberti.jpg|thumb|Leon Battista Alberti]]
In
Dit alles veranderde in de renaissance. Wat in de middeleeuwen al als ''[[w:Zeven vrije kunsten|artes liberales]]'' (vrije kunsten) bekend was, werd stilaan steeds belangrijker en begon deel uit te maken van een meer intellectuele visie op de beeldende kunsten. Kunst had nu een veel individueler doel en werd een intellectueel procedé, waarbij zij voor de eerste keer in de kunstgeschiedenis werd geassocieerd met de ''theorie van het schone''. Die relatie tussen intellect en kunst vonden de humanisten ook terug in de geschriften van [[Plato]] en [[Filosofisch woordenboek#A|Aristoteles]]. Deze Griekse denkers zouden een grote impact hebben op de kunsttheorie van de renaissance. Uiteindelijk zou Aristoteles een grotere invloed uitoefenen en werd het verwezenlijken van schoonheid vooral door toepassing van een aantal ''vaste regels'' bepaald en niet, platonisch geïnterpreteerd, als een nabootsing van een ideaal dat eigenlijk niet te verwezenlijken was.
Regel 39:
** [[w:sfumato|sfumato]] (van het Latijn ''fumare'', rook/roken) - de term werd aangebracht door Leonardo da Vinci en verwijst naar een schildertechniek waarbij scherpe contouren worden verzacht door subtiel mengen van kleuren in de overgangen. Een andere techniek die werd toegepast om meer diepte aan de kleur te geven was ''[[w:Glaceertechniek|glaceren]]'': het schilderen van verschillende transparante kleuren over elkaar heen. Vaak werd een schilderij zes maanden of langer weggezet in het atelier voor een volgende laag werd opgebracht.
** [[w:Clair-obscur|chiaroscuro]] - (van het Italiaans ''chiaro'', licht en ''scuro'', donker) een techniek waarbij hoogbelichte en donkere partijen naast elkaar worden gezet. Het daardoor ontstane contrast geeft een illusie van diepte en driedimensionaliteit. Sfumato is het tegengestelde van chiaroscuro.
▲{{sub}}
|