Meditatie/Acceptatie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1:
{{Koptekst}}
==
'''Mike Hellwig''' (1963), een Duitse [[w:schrijver (hoofdbetekenis)|schrijver]] en [[w:Psycholoog|psycholoog]], adviseerde in zijn drieluik ''"Radikale Erlaubnis: Energetischen Missbrauch Erkennen Und Beenden."'', ''"Traumaheilung Durch Radikale Erlaubnis: Mein Leben Mit Trauma Und Meine Therapie Der Radikalen Erlaubnis"'' en ''"Radikale Kreativitt: Befreie Deine Schöpferische Energie. Die Kraft Deines Inneren Kindes"'', om alles wat er zich in je afspeelt radicaal te accepteren. Zijn methode is gerelateerd aan [[Mindfulness/Focussen|Focussen]] van '''[[w:Eugene Gendlin|Eugene Gendlin]]''' en [[w:en:Internal Family Systems Model|"Internal Family Systems Therapy"]] van '''Richard C. Schwartz'''. Hij geeft zoals hij het zelf noemt zelfervaring-seminars, waarbij hij zijn methode uitlegt en er meteen mee wordt gewerkt door zijn deelnemers onder zijn begeleiding.
Regel 9:
hetgeen wat nu in ons leeft, volledig toestemming geven. Precies op de wijze waarop het in onze waarneming komt.
Op deze manier geven wij een fundamenteel en onvoorwaardelijk ja aan ons zelf."
== Eerlijkheid ==
Radicaal accepteren heeft geen zin als we een sluier werpen over hetgeen er werkelijk is. Deze sluier, ([[w:Maya_(begrip)|Maya]] in het hindoeïsme en het boeddhisme, kunnen we herkennen als we oordelen over wat er in ons afspeelt. We hebben afkeren en begeerte. Hierdoor mogen sommige verschijnselen niet in onze bewuste aandacht komen. [[w:Carl_Gustav_Jung|Carl Jung]] spreekt over de schaduwen, die volgens hem dan via onze onderbewustzijn alsnog pogen zich te laten zien. Het lastig is om radicaal eerlijk te zijn over wat we graag wensen te denken of te voelen en wat juist niet.
{{Voettekst}}
| |||