Oudgrieks/Blok 2/2-Grammatica: imperfectum: verschil tussen versies

Het imperfectum is één van de drie verleden tijden in het Grieks. De imperfectum is in het Nederlands gelijk aan de onvoltooid verleden tijd (o.v.t.) en wordt ook op die manier vertaald. DeHet imperfectum geeft aan wanneer een handeling of situatie zich in het verleden afspeelt. De

Het imperfectum wordt in het Grieks op een eenvoudige manier gevormd, maar er zijn ook een aantal uitzonderingen die minder makkelijk zijn.

Voor elke werkwoordsvorm is er een stam nodig. Deze is, indien regelmatig, gelijk aan de woordenboekvorm praesens zonder {{grc|'''-ω'''}}, dus de stam van {{grc|''λυω''}} is {{grc|'''λυ-'''}} en de stam van {{grc|''ποιεω''}} is {{grc|'''ποιε-'''}}. Als de stam gevormd is, gebeurt er iets geks bij de verleden tijden; er komt voor de stam een {{grc|'''ἐ-'''}} (epsilon met spiritus lenis) te staan. Deze epsilon die voor de stam verschijnt in een verleden tijd heet een '''augment''',. Deze benaming afkomstig van het Latijnse werkwoord ''augere'', wat 'voorzettenvergroten, vermeerderen' betekent. Het augment duidt erop dat het werkwoord in de verleden tijd staat. De stam van een werkwoord in de imperfectum bestaat dan uit ''augment'' + ''praesensstam''.

Het werkwoord {{grc|''εἰμι''}} is volledig onregelmatig, zowel in de stam als in de uitgang. Bij de vervoeging van {{grc|εἰμι}} zijn er op alle rijtjes kringetjes aanwezig en kunnen de eerste persoon enkelvoud en de derde persoon enkelvoud gelijk aan elkaar zijn (bij regelmatige werkwoorden zijn juist de eerste persoon enkelvoud en de derde persoon meervoud gelijk aan elkaar).