Humanature/Veranderlijkheid: verschil tussen versies

Voor het overleven van een soort is het wenselijk dat het individu niet [[w:Onsterfelijkheid|onsterfelijk]] is, zelfs al is dat alleen voor ouderdom het geval (biologische onsterfelijkheid; het wezen kan zichzelf verjongen). Immers, dan is de verdeling van het DNA, de variëteit binnen de soort om bestand te zijn tegen veranderingen zoals temperatuur, nieuwe vijanden of ziekte, niet optimaal. Wie het eerst kwam die maalt (reproduceert) het meest en zijn DNA is oververtegenwoordigd zonder dat daar een overlvingsvoordeel aan hoeft te zijn gekoppeld. Er is in feit geen effectief evolutionair proces omdat er geen natuurlijke selectie plaatsvindt. Leeftijd zelf - los van de gevolgen daarvan zoals aftakeling van vitale functies - is namelijk geen selectiecriterium wat betreft aangepastheid aan de natuurlijke omgeving. Mentaal gezien kan het de individu steunen te weten dat zijn dood cruciaal is voor het voorbestaan van de mensheid. Dat is wat veel spirituele tradities en filosofische inzichten al langer de mensen laten inzien.

 

Elke gedachte en emotie heeft zijn eigen [[w:Trilling|trillingsfrequentie]] of [[w:Golflengte|golffrequentie]]. Zo kan met met behulp van [[w:Elektro-encefalografie|Gamma-band EEG]] emoties als blijdschap en verdriet onderscheiden<ref>Emotion Classification Based on Gamma-band EEG, Mu Li and Bao-Liang Lu, 2009/09/01, Annual International Conference of the IEEE Engineering in Medicine and Biology Society </ref>. We weten uit de mechanica dat de frequentie van een trilling of golf kan worden gewijzigd door er andere [[w:Golf_(natuurkunde)|golven]] "overheen" te leggen. In feite is dat nier anders dan dat men in de psychologie andere gedachten of emoties oproept om de ongewenste gedachten en emoties te neutraliseren.

 

Aan het eind van het [[w:Sederavond|sedermaaltijd ]] - een maal van ongezuurde broden en bittere kruiden die de uittocht uit Egypte herdenkt - dat tijdens het [[w:Pesach|Joodse Paasfeest (Pesach)]] wordt gegeten, wordt soms het liedje "[[w:en:Chad Gadya|Chad Gadya]]" gezongen. Dit liedje lijkt op het kinderrijmpje "[[w:en:The House That Jack Built (song)|The House that Jack built]]" of "Het huis dat Japie heeft gebouwd" (bewerking door Annie M.G. Schmidt van de Engelse versie) en hoe iemands daden schakels zijn in een grote keten van gebeurtenissen. Deze betekenis van het zingen van de "Chad Gadya" als onderdeel van de Pesach-viering zoals beschreven in de het instructieboekje [[w:Haggada|Haggada]], vinden we terug in de [[w:Talmoed|Talmoed]] als het één na belangrijkste Joodse geschrift na de [[w:Tenach|Tenach]] ([[w:Oude Testament|het Oude Testament]]). Maar ook in het concept [[w:Karma|Karma]] (het principe van [[w:Oorzakelijkheid|oorzakelijkheid]] in het [[w:Hindoeïsme|hindoeïsme]] en [[w:Boeddhisme|boeddhisme]]) herkennen we deze boodschap. In de wetenschap wordt deze oorzakelijkheid causaal verband of causaal mechanisme genoemd.