Humanature/Gelukzaligheid: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1:
{{Koptekst}}
Gelukkigheid is een complex begrip dat moeilijk is om te definiëren en te meten. Sommige filosofen zien "gelukkigheid" op een abstracter niveau namelijk dat het universum in harmonie is en volgens de wetten van de natuur werkt. Zo kan ook materie zelf als "gelukkig" worden bestempeld.
== [[w:Eudemonisme|Eudemonisme]] ==
Volgens de filosoof [[w:Zeno van Citium|Zeno van Citium]] worden we gelukkig als we leven volgens onze eigen menselijke natuur (human nature) in overeenstemming met de universele natuur (universum). Eudemonisme is een filosofische leer die stelt dat het doel van het leven geluk is. Volgens deze leer is het doel van elke persoon om een persoonlijke vervulling te bereiken door zinvolle activiteiten te volgen. Om dit te bereiken, moeten we de juiste balans vinden tussen het volgen van onze persoonlijke doelen en het geven van zinvolle bijdragen aan onze gemeenschap. Dit betekent dat we moeten proberen om een evenwicht te vinden tussen ons persoonlijke leven en het leven van anderen. Door deze balans te vinden, kunnen we een meer vervuld leven leiden, waardoor we gelukkiger en meer bevredigd kunnen zijn.
Regel 6 ⟶ 8:
[[File:The Garden of Earthly Delights by Bosch High Resolution.jpg|thumb|De tuin der lusten van Hieronymus Bosch|left]]
Lust kan een gevoel van geluk vergroten als je een positieve, liefdevolle ervaring hebt. Het bevordert ook verbondenheid en een gevoel van tevredenheid. Maar als je verlangens niet worden bevredigd, kan het je gevoel van geluk verminderen. Het kan je ook een gevoel geven van ontevredenheid en frustratie. Het is belangrijk om je gevoelens te erkennen en om je verlangens op een gezonde manier te bevredigen.
== Verbondenheid ==
Gelukkigheid kan worden gezien als een gevoel van tevredenheid of voldaanheid met het leven, en kan worden beïnvloed door allerlei verschillende factoren, zoals persoonlijke relaties, werk, gezondheid en financiën. Ook in de kwantummechanica zien we deeltjes samenwerken en interacteren met elkaar. Bijvoorbeeld, wetenschappers hebben ontdekt dat sommige deeltjes een "spookachtig" verband kunnen hebben, wat betekent dat ze op afstand kunnen samenwerken en reageren op elkaar, alsof ze verbonden zijn door een onzichtbare draad. Hoewel elementaire deeltjes zelf geen mentale of emotionele ervaringen hebben en daarom niet op dezelfde manier als mensen kunnen worden beschouwd als "gelukkig" of "ongelukkig", kan dit fenomeen, dat entanglement wordt genoemd, worden gezien als een vorm van verbondenheid of verbinding tussen deeltjes, wat mogelijk van toepassing kan zijn op het begrip gelukkigheid.
{{Voettekst}}
| |||