|
Nadat de papierbaan de [[Papier/Persen van papier|perspartij]] heeft verlaten heeft het een stofgehalte van 45% tot 50%. Om het papier nog verder te drogen moet het restant water uit het papier gehaald worden door verdampen.
Dit is het duurste gedeelte van de papiermachine, ten eerste omdat de droogpartij veel plaats benodigtbenodigd en ten tweede omdat het maken van stoom dat nodig is om het papier te drogen, veel energie kost.
De droogpartij bestaat uit meerdere secties van droogcylindersdroogcilinders, die gezamelijkgezamenlijk tot wel 150 meter lang kunnen zijn.
De cylindercilinder wordt zo opgebouwd dat de warmteoverdracht van de stoom naar het papier wordt geoptimaliseerd; er bevinden zich bijvoorbeeld rillen in de cylindercilinder die een optimale dikte van het condensaat garandeert; een laagje condensaat verbetert de warmteoverdracht van de stoom naar het staal van de cylindercilinder. Tijdens het productieproces wordt continu stoom toegevoerd en condensaat afgevoerd. Het condensaat ontstaat doordat de warmte van de stoom wordt overgedragen aan het water in het papier, waardoor de stoom condenseert. Het condensaat wordt afgevoerd met syphons, die het water uit de cylindercilinder scheppen en afzuigen.
De temperatuur van de cylindercilinder wordt geregeld door de druk. Elke bar verhoging van de druk binnen de droogcylinderdroogcilinder geeft een verhoging van 10°C van de cylinderoppervlaktetemperatuurcilinderoppervlaktetemperatuur.
De temperatuur wordt opgevoerd van cylindercilinder tot cylindercilinder, zodat een optimale droogcurve ontstaat. De eerste cylinderscilinders zijn voor het opwarmen van het papier, waarna de verdamping bij de volgende cylinderscilinders plaatsvindt.
Een verbetering van de warmteoverdracht (en dus het droogproces) wordt nog verkregen, door het papier met oneindige droogvilten tegen de droogcylinderdroogcilinder aan te drukken. Het water dat opgenomen wordt in de droogvilten moet dan weer uit de vilten verwijderd worden in het gedeelte waar de baan weer terugloopt naar de eerste droogcylinderdroogcilinder.
Meestal krijgt het gevormde papier, nadat het gedroogd is nog een nabehandeling, een verlijming van de oppervlakte. Dit gebeurt dan met een zetmeeloplossing. Een alternatief voor de lijmbehandeling is een veredeling. Bij de veredeling wordt dan een mengsel van pigmenten (meestal calciumcarbonaat en/of kaolien) met een bindmiddel als polyvinylalkoholpolyvinylalcohol of carboxymethylcellulose op het papier gestreken. Door deze behandeling wordt het papier weer nat, zodat het nogmaals gedroogd moet worden in de nadroogpartij.
De droogcylindersdroogcilinders zijn in secties verdeeld. Dit is noodzakelijk om de spanning van de papierbaan te regelen. Door het drogen zal het papier krimpen en daardoor moet de snelheid in navolgende secties lager zijn dan in de eerste sectie. De baanspanning is belangrijk omdat anders het productieproces onderbroken kan worden door een papierbreuk. Een papierbreuk is de nachtmerrie van elke papiermaker.
==YankeecylinderYankeecilinder==
Een alternatieve droger, dat veel ingezet wordt bij de productie van tissue, is een zogenaamde yankeecylinderyankeecilinder. Dat is een grote droogcilinder, waar de papierbaan gedroogd wordt en aan het einde afgenomen wordt.
<br clear=all>
| 