Nederlands/Spelling/Fonetisch schrift: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Pagina aangemaakt: "Het fonetisch schrift wordt gebruikt om klanken te noteren. Het uitgangspunt is dat voor elke klank die er bestaat ook maar een letterteken/schriftteken wordt toegekend. Ook he..."
 
Nijdam (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
Het fonetischFonetisch schrift wordt gebruikt om klanken te noteren. Het uitgangspunt daarbij is dat vooraan elke klank die erin bestaatde ookbetrokken maartaal voorkomt precies een letterteken/letter- of schriftteken wordt toegekend.
 
ZoHet isgewone eralfabet heeft in principe de functie om woorden als opeenvolging van klanken te noteren. De meeste alfabetten bevatten echter niet genoeg letters om alle klanken weer tegeven. Zo duiddt in het Nederlands somseen maarbepaalde éénletter tekensoms om meerdere klanken aan te duiden. In 'herleven' hebben we de letter 'e' die maar liefst op drie manieren kan worden uitgesproken. Een ander probleem is dat wij ook schrifteigenaardigheden hebben die in andere talen niet voorkomen. De 'ou', 'ei' en 'auw' zijn maar enkele voorbeelden van een eigenaardige manier van het opschrijven van bepaalde klanken. Deze manieren vinden we immers in geen of bitter weinig andere talen terug. Een derde probleem ontstaat wanneer we onze blik verder werpen dan het Nederlands. De Engelse 'th' (zoals in 'thing' of 'the') vinden we in onze taal niet terug.
Ook het gewone alfabet kan dienen om woorden (klankopeenvolgingen) te noteren, maar hieraan zijn enkele nadelen verbonden.
 
Zo is er in het Nederlands soms maar één teken om meerdere klanken aan te duiden. In 'herleven' hebben we de letter 'e' die maar liefst op drie manieren kan worden uitgesproken. Een ander probleem is dat wij ook schrifteigenaardigheden hebben die in andere talen niet voorkomen. De 'ou', 'ei' en 'auw' zijn maar enkele voorbeelden van een eigenaardige manier van het opschrijven van bepaalde klanken. Deze manieren vinden we immers in geen of bitter weinig andere talen terug. Een derde probleem ontstaat wanneer we onze blik verder werpen dan het Nederlands. De Engelse 'th' (zoals in 'thing' of 'the') vinden we in onze taal niet terug.
 
Het fonetisch schrift biedt voor al deze problemen dus een oplossing. Elk schriftteken stelt slechts één klank voor. Wetenschappelijk gezien biedt dit dus de voordelen dat er geen verwarring kan ontstaan over de klank die besproken wordt, of kunnen er ook klanken beschreven worden die men in een bepaalde taal niet kent.
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.