Ab Urbe Condita/Besluit: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k + {{GFDL-oud}}
Evil berry (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
{{Bladeren3Bladeren4|Ab Urbe Condita/Inleiding & inhoud|''Ab Urbe Condita''|Ab Urbe Condita/Ab excessu divi Iulii|''Ab excessu divi Iulii''|Ab Urbe Condita/Besluit|''Ab Urbe Condita'': besluit|Ab Urbe Condita/Verder lezen|''Ab Urbe Condita'': verder lezen}}
Hoe kon het dat het ''Imperium'' dat Rome had opgebouwd zo snel desintegreren? Waar liep het verkeerd met een systeem dat verscheidene eeuwen had stand gehouden en het ''imperium'' zelfs had doen uitbreiden? Een mogelijk antwoord is te vinden in de Latijnse term ''ambitus'', die zoveel betekent als ongeoorloofde verkiezingspraktijken. Ons woord ambitie is dan ook afgeleid van dit woord.<br>
Al bij de legendarische stichters van Rome kwam ''ambitus'' de kop op steken: terwijl Remus als eerste zes gieren zag, meende Romulus die na hem twaalf gieren zag dat hij het recht had de stad te stichten. Bij hun twist doodde Romulus vervolgens zijn tweelingbroer. Ook de ondergang van het koningschap werd gekenmerkt door ''ambitus'', toen Lucius Iunius Brutus na het orakel van Delphi te hebben gehoord dat hij die het eerst zijn moeder zou kussen heerser van Rome zou worden de aarde kuste in de overtuiging dat de aarde de moeder van ieder mens was. Door het collegialiteitsprincipe van de belangrijkste ambten in Rome, werd de ambitie van de politici getemperd door die van hun collega. Lange tijd bleef dit systeem goed werken, totdat Gaius Marius de legers hervormde zodat de legerleiders niet langer meer ambtenaren in functie waren, maar slechts promagistraten. Dat zijn leerling Lucius Cornelius Sulla zich tegen hem keerde met de legers die hem waren toegekend om in het oosten de strijd aan te binden met Mithridates VI Eupator werd kenmerkend voor de ''ambitus'' die de Romeinse politiek dreef. Dat de ambten stilaan ook werden opgesteld voor leden van de ''ordo equester'', zorgde ervoor dat leden van de ''ordo senatus'' uit de boot vielen, met als meest illustere voorbeeld Lucius Sergius Catilina die zijn ''ambitus'' zag worden gefnuikt door de ''eques'' Marcus Tullius Cicero. Het triumviraat gesloten op initiatief van de ambitieuze politicus Gaius Iulius Caesar met Gnaius Pompeius Magnus en Marcus Licinius Crassus Dives was dan ook een politiek bondgenootschap dat getuigde van de ''ambitus'' van de twee meest illustere veldheer-staatsmannen van die tijd. Dat Caesars adoptiefzoon op eigen initiatief een leger oprichtte en zonder ambt de strijd aanbond tegen Caesars moordenaars, getuigd van Augustus' ''ambitus'' die door de senaat niet te stuiten was.
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.