Ab Urbe Condita/Ab excessu metus Punici: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 84:
Hoewel Catilina's complot faalde, is het buiten proportie opgeblazen door Cicero en Sallustius, die het als een teken aan de wand zagen. Als men een ambt niet op legale wijze kon krijgen, dan vocht men er maar voor.
==Caesar's opkomst==
==Verovering van Gallia==▼
[[Image:Julius caesar.jpg|left|75px|Gaius Iulius Caesar]]{{Bronnen|[[s:Velleius Paterculus|Velleius Paterculus]]<br>[[s:Gaius Suetonius Tranquillus|Gaius Suetonius Tranquillus]]<br>[[s:Cassius Dio|Cassius Dio]]}}
Gaius Iulius Caesar maakte niet echt een blitzcarrière in de politiek, maar slaagde er toch in, dankzij de toestand van de staat in die tijd, zich in de politiek in te nestelen en zijn eigen weg te gaan.
===Het eerste triumviraat===
Terwijl Pompeius in het oosten zat, kwam het tot conflicten tussen ambitieuze politici zoals Gaius Iulius Caesar en Marcus Licinius Crassus Dives, Cicero en Catilina, die vaak pasten in de strijd tussen ''populares'' en ''optimates''.
Wanneer Caesar in 60 terugkeerde van Hispania en wenste zowel een {{Uitleg|triomftocht|''triumphus''}} te krijgen als het consulaat (naar het voorbeeld van zijn oudoom Marius), werd hem botweg geweigerd door de {{Uitleg|senaat|''senatus''}} zich ''in absentia'' kandidaat te stellen voor het consulaat (hij moest dus kiezen: ''triumphus'' of consulaat). Ook Pompeius kwam in aanvaring met de {{Uitleg|senaat|''senatus''}} die nog altijd zijn regelingen in het oosten niet hadden goedgekeurd en ook weigerden hem toe te staan land te geven aan zijn {{Uitleg|veteranen|''veterani''}}. En ook Crassus ving bot bij de {{Uitleg|senaat|''senatus''}} toen hij in naam van de {{Uitleg|belastingspachters|''publicani''}} vroeg om het contract voor de belastingspacht van de {{Uitleg|provincie|''provincia''}} Asia te herzien. Door deze koppige houding van de {{Uitleg|senaat|''senatus''}} wisten deze drie rivalen elkaar te vinden in een private overeenkomst, die bekend zou staan als het eerste triumviraat, waarbij ze elkaar beloofden dat er in de staat niets zou gebeuren dat een van de {{Uitleg|driemannen|''triumviri''}} tegenstond. Om het verbond te bezegelen huwde Pompeius Caesars dochter Iulia, terwijl Caesar in - 59 zelf Calpurnia Pisonis, de dochter van Lucius Calpurnius Piso Caesoninus die tot consul voor het volgende jaar was gekozen, huwde. Met de steun van zijn nieuwe bondgenoten wist Caesar verkozen te worden en begon eigengereid wetten door te drukken om aan de wensen van deze tegemoet te komen. Men vond bovendien een bondgenoot in Publius Cornelius Pulcher die als {{Uitleg|volkstribuun|''tribunus plebis''}} voor - 58 zou worden verkozen en de belangen van de ''triumviri'' beloofde te behartigen. Deze drukte verscheidene wetten erdoor, waaronder een voor gratis graanbedelingen en een die ieder die een Romeins burger zonder proces had terechtgesteld buiten de wet werd gesteld. Door deze laatste wet moest Clodius' aartsvijand Cicero in ballingschap gaan.
Gerustgesteld door het feit dat zijn schoonvader ''consul'' was, trok Caesar als ''proconsul'' naar Gallia Transalpina.
▲===Verovering van Gallia===
{{Bronnen|[[s:Nederlandse vertaling van Commentarii de bello Gallico|''Commentarii de bello Gallico'']]<br>[[s:Velleius Paterculus|Velleius Paterculus]]<br>[[s:Gaius Suetonius Tranquillus|Gaius Suetonius Tranquillus]]<br>[[s:Cassius Dio|Cassius Dio]]}}
{{Excursie|''[[Ab Urbe Condita/De bello Gallico|De bello Gallico]]''<br><small>Over de Gallische oorlog</small>}}
De verovering van Gallia was een belangrijk keerpunt in de Romeinse geschiedenis: niet enkel werd de ''metus Gallici'' - de vrees voor de Galliërs die erin zat sinds de tijd dat ze voor de poorten van Rome stonden - opgeheven, maar werd tevens de achterban van één van Rome's grootste generaals steeds
==Noten==
{|
| |||