Geo-visualisatie/Deel C: Kaartopmaak: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nijeholt (overleg | bijdragen)
k tip erbij
Nijeholt (overleg | bijdragen)
redigeeracties / taalfoutjes er uit
Regel 20:
__TOC__
==Vooraf / over de subjectiviteit van de cartografie==
Tuinarchitect, modeontwerper, beeldhouwer, binnenhuisarchitect, stylist van een magazine en reclame-ontwerperreclameontwerper. Dit zijn stuk voor stuk beroepen waarbij de ene persoon wél een bepaalde gave lijkt te hebben en de andere niet. Hun succes lijkt er aan af te lezen. De succesvolste onder hen lijken een speciaal gevoel voor ruimte, kleur, verhoudingen te hebben. Hun producten komen wel over, slaan wel aan, worden wel gekocht, zijn veel besproken en worden nagemaakt... Bij kaartopmaak is dit ook zo.
 
Het aspect geo-visualisatie uit deel B was nog theoretisch goed te onderbouwen. Een discussie was minder vaak nodig. De theorie bepaalde daar nog het aantal klassen waarin de data moest worden opgedeeld, of er genormaliseerd moest worden, en hoe [[Image:04. Japanese Garden, Cowra, NSW, 22.09.2006.jpg|right|200px]]
[[Image:Eglise_saint-pierre_DSCF1665.JPG|right|200px]]de kleuren gekozen moesten worden. Geo-visualisatie stond nog 'dicht bij de data', werd sterk door de (on)mogelijkheden van de geo-informatie en het thema bepaald. Kaartopmaak staat 'dichter bij de eindgebruiker'.
 
Bij kaartopmaak speelt er meer. Naast visuele regels en richtlijnen uit de communicatie spelen soms minder grijpbare begrippen als smaak, gevoel en ervaring meer een rol. SubjectiveSubjectieve begrippen dus. En sommige ontwerpers pakken dat gevoel sneller op dan een ander. Zij hebben die gave van zichzelf en leren het snel. Waar moeten de labels staan, waar plaats ik de kaartonderdelen als legenda, titel en een eventuele toelichting? Wat is letterlijk achtergrondinformatie? De ene durft meer, is creatiever. De ander is wat behoudender, traditioneler. Moet er altijd wel kleur gebruikt worden?
 
Een slecht ontworpen kaart wordt terzijde geschoven. Wanneer de kaart niet lekker smoelt, de pixels van de te grove resolutie zichtbaar zijn, als de titel onduidelijk is, de onderdelen niet netjes uitgelijnd zijn of de kaart op een andere wijze hobbymatig overkomt, zal de inhoud van de kaart - hoe belangrijk ook - niet gezien worden. Het is net als bij een boek. Is de kaft saai en het letterypelettertype slecht leesbaar, dan wordt de inhoud ook niet bekeken.
 
Middels vele simpele cartografische richtlijnen en voorbeelden zal in dit deel blijken dat de kaartopmaak niet alleen een kwestie is van smaak, gevoel en ervaring, maar ook van simpel nadenken over het doel van de kaart en de eindgebruiker.
Regel 42:
[[Image:Informatie bord met slechte titel nl geen of reclame.JPG|right|thumb|300px|'''Een slechte titel, namelijk geen (zichtbare of kloppende) titel'''. De commercie heeft het hier gewonnen van de cartografie! Blijkbaar gaat het er bij dit straatmeubilair meer om reclame, dan om functionaliteit ten behoeve van de bezoeker van deze stad! De kaart lijkt zo meer een smoes om op deze plaats een reclamezuil te mogen plaatsen. "Stadsplattegrond" had de titel natuurlijk moeten zijn!]]
 
Een kaartgebruiker zal willen weten welk deel van de wereld wordt afgebeeld en hoe de kaart is geörienteerdgeoriënteerd. Een juiste, overdachte titel (bijvoorbeeld "Bevolkingsdichtheid" in plaats van "Bevolking") kan er voor zorgen dat de legenda niet eens geraadpleegd hoeft te worden. Een kaart moet daarom vergezeld gaan van de volgende kaartonderdelen:
 
* Een '''titel''': groot weergegeven, bijvoorkeur bovenaan, in rapporten in het bijschrift er onder kan ook.
* Een '''schaalaanduiding''' (schaalstok op schaal);
* Een '''noordpijl''' en/of graadnet;
* Een '''legenda''' met de betekenis van gebruikte symbolen en kleuren. 'Overduidelijke' (denk aan de doelgroep!) legendaeenhedenlegenda-eenheden van kaartsoortobjecten als een landsgrens bij een provinciekaart van Nederland kunnen omwille van een eenvoudiger legenda en het beter overbrengen van de boodschap soms beter weggelaten worden.
* Een '''toelichting''' met om de kwaliteit en de auteursrechtelijke situatie te kunnen beoordelen. Minimaal wordt vermeld auteur(s), jaartal, bron van de data.
 
Regel 58:
</div>
 
Een goede kaart heeft maximaal 6 tot 8 kleuren, maar dat is ook afhankelijk van de doelgroep. Bij geologische kaarten en bodemkaarten wordt hier noodzakelijkerwijs van afgeweken; hier moeten nu eenmaal meer legenda-eenheden worden beschreven. Dan wordt er gewerkt met kleurgroepen. Alle kalk-achtigekalkachtige gebieden hebben dan een blauw-achtigeblauwachtige kleur, bijvoorbeeld. Een goede kaart maken is te vergelijken met goed communiceren. De maker van een kaart moet kennis hebben van de onderliggende informatie, van de problematiek, van de doelstelling van de kaart en van (de kennis van) de doelgroep.
 
===Titel===
Regel 71:
 
Soms zullen enkele van de eerstgenoemde drie 'W's' juist mogen ontbreken:
:*Het jaartal / de tijdsaanduiding kan weg bij tijdloze kaarten. Denk aan "Geologische kaart Nederland". Of wanneer ''vandaag'' in een krant verschijnt een kaart "Bevolkingsdichtheid Randstad", dan vrewachtverwacht je als kaartlezer al dat dit de huidige situatie is. "Bevolkingsdichtheid Randstad 2005" is dan niet nodig. Rechtsonder - bij de legenda / de bron van de gegevens - moet dan wel het jaartal genoemd worden. Het voordeel is dan dat de titel sneller gelezen wordt, en het jaartal slschtsslechts met kleine letters kan worden afgebeeld.
:*De plaats / locateaanduidinglocatieaanduiding kan weg. Wanneer de kaart terecht zal komen in een brochure over één stad, of in een boek over één land, dan is het voor de lezer al duidelijk wat die plaats is, zeker als steeds diezelfde stadomtrek of dat land in meerdere kaarten al is voorgekomen. "Bevolkingsdichtheid 1950" en "Bevolkingsdichtheid 2000" is dan een prima titel.
 
Daarnaast dienen die drie aspecten zo ''kernachtig'' mogelijk te worden opgeschreven. Dit zijn dus goede voorbeelden:
Regel 84:
Wanneer je kaarten maakt voor een website, komt het vaak voor dat die titel onder de afbeelding (kaart) wordt gezet. In die gevallen laat je de titel weg, maar geef je de ''exacte'' titel door aan de webbeheerder. Dit kan uiteraard ook gelden voor drukwerk.
 
Creatieve koppen, koppen met humor, uitroeptekens, vraagtekens zijn niet gewenst. Houd je titel kort en zakelijk. Gebruik in principe geen afkortingen, of de doelgroep moet die afkortingen kennen. NS (Nederlandse Spoorwegen) mag, maar gebruik liever Verenigde Staten in plaats van VS. Vermijd ''obv'', ''a.g.v.'' en andere cryptische afkortingen die de kaartlezer zullen afschrikken. Zorg voor niet te veel tekst. De titel "Locaties Joodse synagoges in Amsterdam 2007" in een krant van vandaag kan beter worden: "Amsterdamse Synagoges Amsterdam". Uit het feit dat de synagoges ''op een kaart'' staan, weet de lezer al dat het om de locaties gaat. Joodse en synagoges is dubbel, en 2007 is in een krant niet nodig, bijvoorbeeld bij een artikel over de onderhoudstaat van nu synagoges op dit moment.
 
===Overzichtskaarten, detailkaarten en 'locatormaps'===
Regel 115:
 
<div style="background:#FFEFD5;">
[[Afbeelding:Crystal Clear app ktip.png|20px]] '''TIP4''': Zorg voor een goede balans tussen de grootte van de overzichtskaart en de detailkaart ten opzichte van de hoofdkaart. De hoofdkaart dient in vrijwel alle gevallen de grootste kaart te zijn; daar gaat het immers om. De overzichtskaart dient bij voorkeur ook niet met spetterende kleuren en veel detail behebtbehept te zijn; dat leidt de aandacht af van de hoofdkaart.
</div>
 
Regel 123:
 
===Concessies===
'''ConsessiesConcessies aan bovenstaande 'minimale eisen' kunnen gedaan worden:'''
* De legenda kan weg wanneer de legenda-eenheden (=kaartsymbolen) vanzelfsprekende kleuren hebben en of zeer simpel zijn. Stel, de titel is "Stedelijke gebieden Nederland in 1800". Wanneer die gebieden oranje zijn, samen met de buitengrens van Nederland en de rivieren (blauwe, ter oriëntatie) worden aangegeven, kan een legenda ontbreken. De titel fungeert dan namelijk al als de legenda! 'Nog' een legenda zou de kaart onnodig druk maken.
* Wanneer de buitengrenzen van een gebied bij de doelgroep van een kaart helder zijn (bv: Nederland in het voorbeeld van zojuist), mag ook de noordpijl ontbreken, tenzij de kaart juist (iets) gedraaid is. Toen deze voor het eerst werd uitgegeven in de jaren negentig, was de papieren uitgave van de Nieuwe Kaart van Nederland (zie ook http://www.kaart.nieuwekaart.nl) hier een mooi voorbeeld van: deze kaart werd namelijk bewust een aantal graden verdraaid. De doelgroep (bestuurders en burgers) konden daardoor minder makkelijk zich oriënteren, omdat de onderlinge ligging van de steden anders was dan verwacht. Daardoor werd de aandacht beter gericht, namelijk op de groei van de steden (en ander ruimtegebruik) naar het buitengebied.
Regel 137:
 
<div style="background:#FFDAB9;">
[[Afbeelding:Leer meer.png|20px]] '''SAMENVATTING:''' Een kaart bestaat uit een titel, een kaartframe, legenda, en meestal ook een noorpijlnoordpijl en schaalaanduiding en begeleidende tekst. Het kaartframe bevat een aantal informatielagen ('kaartlagen') over elkaar heen, met daarin voor elke kaartlaag meerdere ruimtelijke objecten. Het aantal zichtbare ruimtelijke objecten en het aantal informatielagen dient beperkt en afgestemd te zijn op het doel en de doelgroep van de kaart. De titel verdient veel aandacht, en zorgt er - in het goede geval - voor dat de kaart niet verkeerd geïnterpreteerd hoeft te worden, en dat de legenda niet noodzakelijkerwijs geraadpleegd hoeft te worden.
</div>
 
Regel 156:
# '''Zet kaartonderdelen niet te dicht op elkaar.'''
# '''Zorg voor een goede balans.''' Bij het bekijken van een (goede) kaart zal je vaak een zogenaamde '''balans''' ervaren. De balans wordt bepaald door de onderlinge verhouding tussen de verschillende kaartonderdelen. De grootte, de positie, en het onderlinge contrast (gemiddeld licht of juist donker) speelt hierbij een rol. Er is sprake van een goede balans als deze kaart 'stabiel' overkomt bij de kaartlezers. Een te grote legenda met weinig kaart onderdelen links, gevolgd door rechts onder een donker kaartframe, is onevenwichtig; er is dan sprake van een onbalans. Sommige kaartonderdelen zijn misschien te licht of te klein weergegeven. Er zijn meerdere mogelijkheden<ref>Making Maps, A visual guide to Map Design for GIS, J. Kryger en D. Wood, 2005; blz 134 t/m 137.</ref>:
:# Bij kaarten kunnen de elementen alle gecentreerd zijn. De elementen zijn dan zodanig uitgelijnd, dat deze evenvereven ver links als rechts van de bladspiegel (het midden van de kaart) uitsteken. Dat oogt vaak klassiek of traditioneel, betrouwbaar en volgens sommigen soms misschien wat saai, maar het is wel goed.
:# Alles links uilijnenuitlijnen (of rechts) terwijl er rechts (respectievelijk links) allemaal witte ruimtes overblijven is niet mooi.
:# Bij een kaart met een asymmetrische opmaak zijn wordt gekenmerkt doordat meestal de bovenste kaartonderdelen links, en onderste rechts zijn uitgelijnd. Dit oogt weer wat moderner en creatiever dan de 'traditionele' opmaak.
 
Regel 165:
<div style="background:#FFEFD5;">
[[Afbeelding:Crystal Clear app ktip.png|20px]] '''TIP''' over de finishing touch / het gebruik van tekenpakketten <br />
Een GIS kan nog zo geavanceerd zijn, soms wil jij met de legenda of de andere kaartonderdelen dingen die niet of niet makkelijk met je GIS-pakket zijn uit te voeren. Gelukkig bieden de meeste GIS-pakketten ook al de mogelijkheid om elementen uit legenda's, of zelfs elementen uit de kaart - zoals diagrammen of ingekleurde gebieden - te kopiëren naar de maplayout (kaart). Daarna kan je ze als '''graphic''' (grafisch plaatje, los van een GIS) zelf uitvergroten, aanpassen, et cetera. Het toevoegen van allerlei afbeeldingen en eigen gemaakte legenda's is ook mogelijk. Ook in andere tekenpakketten, zelfs met Microsoft Paint, is het resultaat van je GIS bijvoorbeeld het PNG-bestand - heel goed te verwerken en aan te passen. Maak hier gerust gebruik van.
</div>
 
Regel 171:
[[Afbeelding:Opec Organization of the Petroleum Exporting Countries countries.PNG|thumb|right|293px|'''Olie exporterende landen'''. Er is bewust ''niet'' ingezoomd op deze landen.]]
In een goede klassieke film zal de regisseur een stilte laten vallen na een belangrijke opmerking. Of er wordt ingezoomd op een voorwerp dat de sleutel zal worden bij het oplossen van een misdaad. Een kaartenmaker kent ook deze twee technieken ook.
# Een leeg stuk kaart: Dit kan twee functies hebben: 1) 'hier is helemaal niets': dat ergens géén doden vallen, in bepaalde wijken, is ook informatie. 2) lege vlakken zorgen voor meer aandacht op het hoofdonderwerp, bijvoorbeeld, de transportbewegingen (pijlen) vanaf Nederland naar VS en Z.O.-Azië. Vul de omgeving (Afrika en Zuid-Amerika) vooral niet in met allerlei labels, landsgrenzen, extra tekst-uitleguitlegtekst of de legenda. Zou je dat doen, dan valt het beeld dat je wil overbrengen (vooral op het noordelijk halfrond is handel) niet meer op. In het voorbeeld van de kaart met olie-exporterende landen geldt hetzelfde; zou worden ingezoomd op een smalle strook rond de evenaar, dan zou het afhankelijke, minder bedeelde noorden, waar de olie hard nodig is, niet zo opvallen.
# Inzoomen op een detail: zorg dat de hoofdkaart niet te veel omgeving laat zien, maar vooral dat gebied waar het om draait. Of maak een extra inzetje voor één of twee gebieden waar je meer over wil zeggen. Zoom ook weer niet zo ver in dat het land / onderwerp bijna tegen de rand van het kaartframe komt te liggen. Dat geeft een te onrustig beeld, en de kaartlezer kan niet zien wat nu de omringende landen zijn en hoe ze heten.
 
<div style="padding: 0.2em 0.1em 0.2em 0.5em; width: 100%; background-color: cornsilk; border: 1px solid #777777; -moz-border-radius-topleft: 8px; -moz-border-radius-bottomleft: 8px; -moz-border-radius-topright: 8px; -moz-border-radius-bottomright: 8px;">
[[Afbeelding:Europareizen3.png|thumb|right|300px|'''Prijzen van treinreizen op een kaart'''. Op deze kaart is maximaal ingezoomd op het fenomeen: de steden waarvoor goedkope treinsticketstreintickets zijn te verkrijgen.]]
 
'''Intermezzo: Kaarten in reclame / de afdeling Marketing'''
<br />
De afdeling marketing heeft uiteraard een legitiem doel: zo veel mogelijk de aandacht vestigen op een (goed) product, zodat dit product goed verkocht wordt. Daarbij kan ook een beroep gedaan worden op de cartografie. Zonder daarbij de werkelijkheid te verdraaien zijn allerlei cartografische principes zodanig in te zetten dat de kaart bij draagt aan de doelen die de afdeling marketing stelt. Kijk bijvoorbeeld eens naar het figuur waarop de aandacht wordt gevestigd op de prijzen en lokatieslocaties van internationale treinreizen in een goedkopere prijscategorie, dus voor 'een weekendje weg' bijvoorbeeld. Deze kaart is - behalve mooi - ook als cartografisch zeer goed te beoordelen. Er is duidelijk naar de doelen van de opdrachtgevers gekeken. Dat is te zien aan:
:* goed leesbare teksten
:* niet te veel informatie / niet te veel details, landsgrenzen zijn grof weergegeven en vallen niet op. De landen zijn nog net te herkennen. Landen die niet ter zake doen zijn vervaagd, of daar liggen de labels overheen
Regel 214:
De schilder heeft op deze manier zowel detail als het hoofdonderwerp in een goede harmonie geschilderd. De details staan er - bij het melkmeisje letterlijk: op tafel -, maar vertolken door het bescheiden voorkomen alleen de rol van ondersteuning: alles ten behoeve van het onderwerp / de boodschap. Dit zorgt voor een weldadige rust, bij beide schilderijen. Misschien behoren beide schilderijen daarom wel tot de mooiste ter wereld.
 
Een cartograaf kan - en moet - dergelijke technieken ook gebruiken. Visuele hiërachiehiërarchie dient er voor om wat belangrijk is, zo goed mogelijk over te brengen op de kaartlezer, en hem te leiden in wat belangrijk is.
 
Het kaartvoorbeeld van de VS toont een kaart met meerdere kaartframes. Binnen de kaartframes en tussen de kaartframes zelf is gebruik gemaakt van visuele hiërarchie om de boodschap te ondersteunen:
:*'''De visuele hiërarchie binnen de kaartframes:''' De zee is lichtblauw, als een heldere omlijsting van het grijze land. En - zeer opvallend - de staten van de VS zelf zijn geel-groengeelgroen gemaakt. Vooral op een computerscherm is dit zeer effectief. Merk op dat de grens van de VS (zwart) blijkbaar een belangrijkere grens is dan die van alle andere grenzen. Hierdoor wordt de VS nog verder uitgetild boven de grenzen van de staten en boven de grijze (!) buurlanden. De VS is echt het belangrijkste, zo lijkt de kaart te willen zeggen. Als dat het doel was, is de (inderdaad: Amerikaanse) cartograaf hier goed in geslaagd. Merk overigens op dat de begeleidende tekst van het belangrijkste kaartframe (links onder in het middelste kaartframe, die van de VS) over Mexico is heen geplaatst. Daardoor wordt de ''on''belangrijkheid van dat gebied nog verder duidelijk gemaakt.
:*'''De Visuele hiërarchie van de kaart zelf:''' Zeer mooi is het frame waarin Washington D.C. in is geplaatst. Normaal is Washington D.C. op een kaart van de VS niet snel het belangrijkste. Echter, vanuit het standpunt van de makers van de kaart wél. De CIA is daar gehuisvest, en enig patriotismepatriottisme prediken is hen niet vreemd. Door dit frame een ander vorm, andere kleur te geven, en - het meest duidelijk - ''over'' de ander kaartframes heen te plaatsen, is een prachtig voorbeeld van visuele hiërarchie bereikt: Washington '' 'staat boven' '' de andere staten.
 
Een '''goede visuele hiërarchie''' dient de '''inhoudelijke hiërarchie''' te onderstrepen / versterken.
Regel 252:
 
<div style="background:#FFDAB9;">
[[Afbeelding:Leer meer.png|20px]] '''SAMENVATTING:''' Visuele hiërarchie is een sterk en onmisbaar middel om kaarten op te maken, en om kaartframes de juiste belangrijkheid mee te geven. Niet alleen grootte en positionering, maar ook licht, kleur en overlapping kunnen hiertoe gebruikt worden om de kaartlezer te helpen. Een visuele hiërachiehiërarchie die in overeenstemming is met de inhoudelijke hiërarchie versterkt de boodschap. Een verkeerde visuele hiërarchie zal daarentegen de kaart ontkrachten, ook al is die verder qua inhoud goed. Voor zowel het kaartframe, als de totale kaart geldt dat de visuele hiërarchie in orde moet zijn.
</div>
 
Regel 268:
Zie de twee foto's van een bekende reclametechniek. Van veraf lijkt het tweede paar 10 euro te kosten. Van dichtbij blijkt dat het tweede paar slechts 10 euro extra korting mee krijgt. En dan ook nog eens alleen schoenen duurder dan 79 euro. Wat is de link met kaarten?
 
Kaarten en reclameuitingenreclame-uitingen zijn beide grafische uitdrukkingsvormen om een boodschap over te brengen aan een doelgroep. In het algemeen zal de boodschap van een kaartenmaker goede bedoelingen hebben. De maker van de reclameboodschap heeft waarschijnlijk bewust kleine letters gebruikt. Het lokkertje is van ver te zien, de waarheid pas indien je voor de winkelruit staat. Zou een kaart zo ontworpen zijn, bewust of onbewust, dan kan iemand de kaart dus verkeerd interpreteren.
 
Een (kaart op een) A0 kan ontworpen zijn om zowel voorin als achter in een zaal zichtbaar te zijn. Dergelijke A0's kunnen vaak best op een A4 worden afgedrukt, voor in een rapportage. Maar wanneer een A0 ontworpen is als referentie of hulp (detailkaart) voor naast iemandsbureauiemands bureau, zal het formaat A0 bewust gekozen zijn om er veel detail op terug te kunnen vinden. Overigens, voor tussenliggende formaten, tussen een A0 en een A4, geldt dit uiteraard ook; zij het wellicht in mindere mate.
 
In het voorbeeld hieronder worden de verschillen benoemd. Merk op dat het thema hetzelfde is, maar de boodschap niet dezelfde kán zijn. De schaal is wel hetzelfde. Schaal zegt dus niet per definitie iets over de gedetaileerdheidgedetailleerdheid!
 
De opmaak, inhoud, gedetailleerdheid, hoeveelheid tekst en het lettertype (ook van de titel!) is steeds verschillend, zoals te zien in de figuur en tabel hieronder.
Regel 295:
|-
| ''Gebruik''
| Voor het delen van exacte (locatie en benamings-) gegevens. Voor persoonlijk gebruik. Voor specialisten, frequente raadpleging, 'achter het bureau'
| Voor het (eenmalig) illustreren van voorkomen, verscheidenheid of spreiding van een bepaald gegeven. Voor afstemmen beeld aan een groep, 'in een zaal'
|}
Regel 320:
Dat is het geval wanneer er:
:* te weinig bekende data is. Stel dat van slechts 8 van de 41 landen van Europa data bekend is over wat een ''Big Mac'' kost, dan zouden de overige landen allemaal grijs moeten worden getekend. De kaart is veel te leeg. Het lijkt alsof daar geen Big Mac te verkrijgen is, of dat die Big Mac daar misschien wel gratis is. Voor de kaartlezer is dat wellicht een deceptie. Wat ook onmogelijk is, is om met een dergelijke kaart een geografische trend aan te tonen; bijvoorbeeld; naar het oosten van Europa wordt de ''Big Mac'' steeds goedkoper. Aangezien er te veel data ontbreekt - of de trend nu min of meer waar te nemen is of niet - een kaart voegt niets toe.
:* aangetoond is - al of niet met kaart! - dat de geografische spreiding er niet toe doet / niet is aan te tonen. Wanneer je wilt onderzoeken of er in bepaalde delen van een stad relatief meer eigenaren van witte auto's zijn dan elders, zou je best wel eens bedrogen kunnen uitkomen. De kaart kan waarschijnlijk hooguit gebruikt worden om de theorie te verwerpen; de kleur is niet wijk- of inkomenafhankelijkinkomensafhankelijk. Zo'n kaart heeft vervolgens dan ook weinig (nieuws-) waarde.
 
Presenteer dergelijke data gewoon met een andere [[Geo-visualisatie/Communicatie#Visualisatie_en_geo-visualisatie|(grafische) uitdrukkingsvorm]] zoals met tabelletjes, staafgrafieken, taartdiagrammen, et cetera. Zie bijvoorbeeld de figuren hieronder.
Regel 326:
{| class="editmode" cellpadding="0" cellspacing="0" style="float:{{#ifeq:{{{1|}}}|links|left;clear:left|right;clear:right}}; background:none; border:none; padding:0; margin:0; style="width:100%"
|-
| [[Image:FarmlandinEU2.gif|thumb|center|350px|'''Agrarisch land in de EuropeeseEuropese Unie''']]
| [[Image:WorldWarII-DeathsByCountry-Barchart.png|thumb|center|350px|'''Slachtoffers tijdens de Tweede Wereldoorlog''']]
|-
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.