Amélie Nothomb/Hygiène de l'assassin

Hygiène de l'assassin is de eerste roman van de Belgische auteur Amélie Nothomb, gepubliceerd in 1992 door uitgeverij Albin Michel. De Franstalige roman is bijna volledig uit dialogen samengesteld. Het boek werd in 1995 door Manteau in een Nederlandse vertaling met de titel Hygiëne van de moordenaar uitgebracht.

Samenvatting

De beroemde schrijver Prétextat Tach, auteur van tweeëntwintig romans en winnaar van de Nobelprijs voor de Literatuur is 83 jaar oud en ziek. Hij is aangetast door het syndroom van "Elzenveiverplatz", kanker van het kraakbeen, waardoor hij nog maar twee maanden te leven heeft. Vanuit heel de wereld stromen journalisten toe, want een interview met Tach zou een primeur van formaat zijn. Slechts vijf journalisten worden door Tachs secretaris toegelaten. Alle buitenlandse dagbladen worden geweerd, want de schrijver spreekt alleen maar Frans en wil geen beroep doen op een tolk. Evenmin worden niet-blanke journalisten toegelaten en hetzelfde lot ondergaan feministische en medische periodieken en te politiek gekleurde tijdschriften. Na de eerste interviews realiseert de lezer zich dat Tach een vetgevreten misantroop van de ergste soort is: hard, intolerant, racistisch, vrouwonvriendelijk en provocerend, iemand die hoegenaamd niets vertelt over zijn privé-leven. Alle vragen die hem gesteld worden negeert hij en hij heeft er een duivels plezier in om de gesprekken te sturen in een richting die hij zelf wil. De eerste vier journalisten worden zo slachtoffer van een wreed spelletje waar ze ten slotte walgend van zijn cynisme en wreedheden van wegvluchten. Zo lopen alle interviews na korte tijd op niets uit tot Nina, een vrouw, zich op haar beurt als laatste aandient om de onfortuinlijke gast van de romanschrijver te worden. Zij heeft al zijn boeken gelezen en zal trachten om hem zijn dierbaarste geheim te ontfutselen. Het wordt een scherpe confrontatie tussen de gevierde schrijver en de journaliste. Vooral Tachs misogynie zal voor Nina een van de grootste obstakels worden om te overwinnen. In de loop van het gesprek dwingt zij hem om de duivels van zijn eigen verleden onder ogen te komen.

Personages

Er zijn slechts drie belangrijke personages: Prétextat Tach, Nina en Léopoldine.

Verfilming

Adaptatie voor film van François Ruggieri in 1999. Acteurs:

Jean Yanne: Prétextat Tach
Barbara Schulz: Nina
Catherine Hiegel
Sophie Broustal
Jean Prat
Richard Gotainer

Verschillen tussen de roman en de film: de film laat het hele hoofdstuk weg waar vier journalisten door de schrijver worden verdreven en voegt een onderzoek door de politie toe. Prétextat Tach is minder walgelijk dan in het boek. Een personage dat in de roman de dood vindt, overleeft in de filmplot.

Toneelbewerkingen

In het Petit théâtre de Paris in 1998, geregisseerd door Didier Long. Acteurs:

Jean-Claude Dreyfus: Prétextat Tach
Nathalie Cerda: Nina
Het theater "Le Public" in Brussel in 2008, geregisseerd door Peter Santini. Acteurs:
Daniel Hanssens: Prétextat Tach
Valérie Marchant: Nina
Vincent Lecuyer

Adaptatie voor opera

In 1995 heeft Daniel Schell een opera gerealiseerd door het libretto en de muziek ervoor te schrijven.

Prijzen

Prix René-Fallet, Prix Alain-Fournier