Elektrochemie voor MBO/Introductie
Vorige pagina | Inhoudsopgave | Dit is de laatste pagina | Index |
Elektrochemie
Potentiaal
Potentiaal en potentiaalverschil zijn sinds 1800, het jaar waarin Alessandro Volta de eerste batterij maakte, met de chemie verbonden. De door hem gebouwde zuil van Volta maakte zowel voor natuurkundigen als voor chemici het bestuderen van elektrische stroom en de effecten daarvan mogelijk.
In de scheikunde wordt de meting van potentialen vooral als alternatief voor indicatoren toegepast. In de zuur/base-titratie wordt in commerciële laboratoria nauwelijks nog met indicatoren gewerkt. Bijna overal is de visuele eindpuntsbepaling van titraties vervangen door een instrumentele methode, waarbij de gemeten potentiaal tussen twee elektroden een indicatie vormt voor het bereikte eindpunt.
Lading
Na de ontwikkeling van de batterij door Alessandro Volta]] was het mogelijk het effect van een continue stroom elektriciteit op zoutoplossingen te onderzoeken. Michael Faraday legde hiermee de basis van de coulometrie: bij deze methoden is de hoeveelheid lading die gebruikt wordt tijdens het proces de basis van de meting.
Weerstand
Geleidbaarheid
Geleidbaarheid en weerstand zijn elkaars tegengestelde. Op natuurkundelessen aan de middelbare school is het gebruikelijk om hiervoor de eenheid "ohm" aan te houden. Eigenlijk is het begrip geleidbaarheid niet eens zo moeilijk uit te leggen naast het begrip weerstand.
De eenheid van elektrische weerstand is ohm (met symbool "Ω"), die voor de geleidbaarheid is Siemens (met symbool "S"), genoemd naar de Duitse uitvinder (en industrieel) Werner von Siemens. De relatie tussen de ohm en de siemens is eenvoudig:
Vorige pagina | Inhoudsopgave | Dit is de laatste pagina | Index |