Ernest Hemingway/Biografie Ernest Hemingway

Jeugd

Ernest Hemingway werd geboren in Oak Park in Illinois in een gezin met zes kinderen. Zijn vader was een bekend arts die van jagen en vissen hield, graag kookte en ook in het huishouden heel wat taken op zich nam, iets wat in die tijd voor een man toch wel ongewoon was. Zijn moeder was een heel actieve vrouw, een muzieklerares en leidster van een kerkkoor. De zomers bracht het gezin vaak door in een landhuisje in Noord-Michigan. Van haar kreeg Ernest zijn interesse in cultuur, en aan de excursies met zijn vader hield hij een levenslange liefde over voor de ruwe natuur, eenzame trektochten, de jacht en het vissen.

Vrijwilliger voor het Rode Kruis

Ernest Hemingway in Milaan, herstellend van zijn verwonding (1918).

Na de high school weigerde Hemingway op de universiteit te blijven en nam liever een baantje aan bij een krant, de "Kansas City Star." Toen de Verenigde Staten in 1917 bij de Eerste Wereldoorlog betrokken raakte, wilde de jonge man niets liever dan naar het front te trekken. Hij werd echter voor actieve dienst afgekeurd vanwege een oogprobleem, en werd daarom vrijwilliger bij het Rode Kruis. Nog geen drie weken na aankomst in Italië werd hij zwaar gewond aan zijn been door granaatscherven. Tijdens zijn zes maanden durende revalidatie beleefde hij een romance met een Amerikaanse verpleegster in het ziekenhuis van Milaan. Zijn relatie met Agnes von Kurowsky zou de inspiratie vormen voor zijn roman A Farewell to Arms, gepubliceerd in 1929.

Terugkeer na WO I

Toen de 19-jarige Hemingway in 1919 naar huis terugkeerde, werd hij als een gedecoreerd held onthaald. Hij had zijn medaille verdiend door bij de beschieting waarin hij zelf gewond werd een zwaargewonde kameraad in veiligheid te brengen. Hij had echter grote moeite om zich terug aan te passen aan het gewone leventje van alledag en vervreemdde stilaan van zijn eigen ouders, vooral van zijn moeder. Jaren later zou hij haar er zelfs van beschuldigen dat zij de reden was waarom zijn vader zelfmoord had gepleegd. Hij botste op het onbegrip van zijn ouders en zijn vrienden (die de oorlog romantiseerden) over het trauma dat hij aan de oorlog had overgehouden. Deze ervaringen verwerkte hij in het kort verhaal Soldier's Home.

Huwelijk en leven als expatriate in Parijs

Ernest Hemingway in de zomer van 1925 in een Spaans café in Pamplona, in het gezelschap van de personen die hij afbeeldde in zijn roman "The Sun Also Rises". Van links naar rechts, zittend: Hemingway, Harold Loeb, Lady Duff Twysden, Hadley, Don Stewart en Pat Guthrie.

In 1920 trouwde hij met zijn eerste vrouw, Hadley Richardson. Datzelfde jaar werd hij de eerste Europese correspondent voor de Toronto Daily Star en verhuisde met zijn vrouw in december 1921 naar Parijs. Hemingway bleef hard werken aan het uitbouwen van zijn schrijverscarrière en verdiende geld met de stukken die hij naar zijn krant opstuurde. In Parijs ging hij om met andere Amerikaanse "expatriates" uit de literaire en journalistieke wereld, zoals Gertrude Stein, Sherwood Anderson, Ezra Pound en F. Scott Fitzgerald. Hemingways reputatie begon te groeien, zowel als journalist als van schrijver van fictie. Zijn roman The Sun Also Rises, gepubliceerd in 1926, bevestigde hem als een van de meest vooraanstaande schrijvers van zijn tijd.