Georges Simenon/Biografische tijdlijn

Over Simenon doen heel wat sterke verhalen de ronde. Sommige zijn waar, andere zijn waarschijnlijk aangedikt. De snelheid waarmee hij boeken schreef was legendarisch. In minder dan twee weken had hij een nieuwe titel in de Maigret-reeks klaar. Voor hij zijn echte naam durfde zetten onder een van zijn boeken, schreef hij in een razend tempo honderden pulpromannetjes om aan de kost te komen. Even legendarisch was zijn seksuele appetijt. In een interview zei hij eens tegen zijn vriend Fellini, de regisseur, dat hij met meer dan tienduizend vrouwen had geslapen. Zijn beroemdste bedpartner was waarschijnlijk Joséphine Baker.
Toch was hij met al die levenslust, zijn rijkdom en al die avonturen niet voldaan. Hij wilde vooral erkenning als serieus schrijver en schreef met dat doel voor ogen tientallen romans durs, maar zowel de uitgeverijen als de critici bleven hem als een schrijver van bestsellers zien, en meer niet. In 1951 kreeg hij wel erkenning. Toen werd Simenon verkozen tot lid van de "Académie royale de langue et de littérature françaises de Belgique". Postuum werd zijn werk gecanoniseerd in de Franse letteren, toen twee delen met eenentwintig romans, waarvan vijf Maigrets, in de "Bibliothèque de la Pléiade" werden opgenomen.

Georges Simenon in 1963. Foto van Erling Mandelmann

---

1903

Georges Joseph Christian Simenon wordt geboren in Luik in de rue Léopold 26, op 13 februari, 10 minuten na middernacht. Zijn moeder, die heel bijgelovig is, vraagt haar echtgenoot om de geboortedatum officieel op 12 februari te laten inschrijven.

1906

Geboorte van Christian, zijn broer.

1908-1914

Student aan het Institut Saint-André te Luik.

1914

Student aan het jezuïetencollege Saint-Louis.

1918

Zijn schoolresultaten zijn middelmatig; hij krijgt lage cijfers, behalve voor Frans. Verliest zijn interesse in studeren en verlaat het college zonder te zijn geslaagd voor zijn examens. Werkt een tijdje bij een banketbakker en in een bibliotheek wanneer zijn vader ziek wordt.

1919

Nu zo veel jongemannen niet meer zijn teruggekomen uit de oorlog, neemt de zestienjarige Georges Simenon het initiatief om zelf in Luik naar werk te zoeken. Joseph Demarteau van de Gazette de Liège neemt hem eerst in dienst als loopjongen, en later mag hij de lokale rubriek met fait divers verzorgen. Op zoek naar nieuwtjes, doet hij in die jaren veel ervaring op die hem van pas zal komen bij het schrijven van zijn romans.

1921

Hij doet zijn militaire dienst in Luik. Verlooft zich met Régine Renchon. Publicatie van zijn eerste roman: Au Pont des Arches.

1922

Zijn vader sterft. Verhuist naar Parijs op 10 december 1922. Simenon stort zich in het uitgaansleven met zijn jonge vrouw, die hij "Tigy" noemt. Ze leren er onder meer de schilders Picasso, Vlaminck en Max Jacob kennen.

1923

24 maart: huwelijk met Régine Renchon. Een van de rijkste mannen van Frankrijk, de markies van Tracy (eigenaar van zes kastelen en van de krant Paris-Centre), neemt hem in dienst als secretaris. Simenon maakt kennis met de wereld van edelen en rijken, en schrijft een aantal verhalen zoals Sans Gêne en Paris-Flirt, bedoeld voor een 'galanter' publiek.

1924

Schrijft zijn eerste populaire roman: Le Roman d'une dactylo onder het pseudoniem "Jean du Perry". Het is de eerste van een reeks van 190 populaire romans die Simenon in de periode 1924-1931 zou schrijven. Deze verhalen over avontuur, liefde en erotiek verkoopt hij voor 1000 Franse francs per 10.000 regels. In deze periode heeft hij zes uitgevers en schrijft hij onder zevenentwintig pseudoniemen. Hij troost zich met de gedachte dat ook Balzac en andere auteurs niet anders konden dan op deze manier hun debuut als schrijver te maken:

« Et j' avais besoin pout garder la tête haute, de me répéter que Balzac et quelques autres avaient débuté de la même façon. »

1925

Ontmoet op een avond in oktober in het théâtre des Champs-Elysées een nog onbekende jonge danseres in de Revue nègre: Joséphine Baker. Zij wordt zijn minnares, een verhouding die zal duren tot 1927.

1928

Hij koopt de Ginette, een vijf meter lange boot, waarmee hij door Frankrijk reist langs rivieren en kanalen.

1929

Hij laat een tien meter lange kotter bouwen in Fécamp: de Ostrogoth. Reist ermee naar België en dan naar Nederland, en neemt vervolgens als passagier de boot om langs de kusten van Noorwegen te varen. Volgens een zelf verzonnen legende schrijft hij zijn eerste Maigret, Pietr le Letton, in Delfzijl.

1931

Introductie van zijn beroemdste personage, inspecteur Maigret, in de roman Pietr-le-Letton. Het was de eerste van vijfenzeventig politieromans en achtentwintig korte verhalen rond Maigret.

Simenon heeft succes. Uitgeverij Fayard geeft na lang dralen vanaf 20 februari 1931 groen licht voor de uitgave van de Maigret-reeks. Le Chien jaune wordt reeds het jaar na zjn verschijning verfilmd door Jean Tarride, en Jean Renoir maakt een filmadaptatie van La Nuit du carrefour in 1932. De films zelf worden echter geen commercieel succes.

1932

Werkt als reporter in Afrika, Turkije en de Sovjet-Unie. Bij zijn terugkomst wordt een serie artikelen over zijn Afrikaanse ervaringen gepubliceerd in het weekblad Voilà onder de titel L’heure du nègre.

1933

Rondreis door Europa, schrijft reportages, tekent een contract met de uitgever Gaston Gallimard.

1934

Cruise in de Middellandse Zee aan boord van de Araldo. Vertrekt in december op wereldreis.

1939

Geboorte van zijn zoon Marc.

1940

Verhuist naar Terre-Neuve in Fontenay-le-Comte. Hij ontvangt daar Gaston Gallimard, die het manuscript voor Pedigree meeneemt.

Tijdens de Duitse inval is Simenon verantwoordelijk voor Belgische vluchtelingen in La Rochelle, waar hij woont.

Zijn broer Christian collaboreert in de oorlog met de Duitsers. Bij de bevrijding wordt hij bij verstek ter dood veroordeeld. Hij vlucht en neemt dienst in het Vreemdelingenlegioen. In 1947 sterft hij in Indochina.

1942

Simenon verhuist naar Saint-Mesmin-le-Vieux, in de Vendée. De Duitse bezetters beschuldigen hem ervan een joodse afkomst te hebben. Zijn moeder stuurt hem de nodige certificaten om dit te weerleggen.

1945

Verhuist naar het Canadese Quebec en maakt veel reizen naar de Verenigde Staten. In New York leert hij zijn latere echtgenote, de Canadese Denyse Quinet, kennen toen hij in november van dat jaar op zoek was naar een nieuwe secretaresse.

1946

Publicatie van Trois Chambres à Manhattan.

1948

Publicatie van La Neige était sale.

1949

Zijn secretaresse, Denyse Ouimet, bevalt van zijn zoon in Tucson, Arizona.

1950

Echtscheiding van zijn eerste vrouw, huwt met Ouimet, in Reno, Nevada.

1953

Geboorte van zijn dochter Marie-Jo.

1959

Geboorte van zijn zoon Pierre in Lausanne, Zwitserland.

1963

Bouw van een villa in de buurt van Lausanne.

1964

Scheiding van Ouimet. Simenon zal de hem resterende jaren doorbrengen met Teresa Sburelin, de huishoudster met wie hij al een relatie had.

1966

Standbeeld van Maigret in Delfzijl

Inhuldiging van het standbeeld van commissaris Maigret in Delfzijl, waar Simenon volgens de overlevering in september 1929 de eerste Maigret, Pietr-le-letton, zou hebben geschreven. Het beeld werd door Pieter d'Hondt in opdracht van de uitgever Abs Bruna gemaakt.

1970

Zijn moeder sterft.

1972

Publicatie van de laatste Maigret: "Maigret et Monsieur Charles".

1973

Begint aan de "Dictées" te schrijven.

1978

Zelfmoord van zijn dochter Marie-Jo op 19 mei.

1980

Simenon schrijft aan zijn "Mémoires intimes", die in 1981 worden gepubliceerd.

1984

Ondergaat op 17 december een operatie voor een goedaardige hersentumor.

1989

Overlijdt in Lausanne, Zwitserland, op 4 september.