HTML/Scheiding tussen structuur en opmaak

Wanneer u uw auto een andere kleur wilt geven, maar de auto zelf wilt houden, kunt u de auto laten overspuiten. U geeft dan dezelfde structuur een andere opmaak. Dit is mogelijk omdat de structuur en de opmaak zijn gescheiden: de opmaak vormt als het ware een laag over de structuur heen, maar zit niet in de structuur genesteld, waardoor u eenvoudig een andere opmaak kunt laten toepassen.

Zo kan het ook met websites gaan. Het HTML-document beschrijft de structuur door aan te geven wat de diverse onderdelen, zoals titels, subtitels, paragrafen, voetnoten lijsten enz., voor betekenis hebben, maar laat de opmaak, dus hoe de onderdelen uiteindelijk weergegeven worden, over aan een of meer zogenaamde "style sheets", waarin de opmaak van de onderdelen vastgelegd is. Deze "style sheets", aangeduid met de naam CSS, van Cascading Style Sheets, zijn aparte bestanden, waarnaar in het HTML-document wordt verwezen, en die een eigen syntax hebben.

Wanneer u dan uw website een nieuwe stijl geeft, hoeft u alleen het CSS-bestand te veranderen. Sterker nog, wanneer u een apart CSS-bestand aanmaakt en daar naar toe verwijst vanaf al uw HTML-bestanden, dan hoeft u slechts één bestand te wijzigen in plaats van alle HTML-bestanden.

HTML biedt echter wel de mogelijkheid om een opmaak te realiseren zonder de tussenkomst van CSS. Herinnert u zich nog wat er is gezegd over semantiek? Dan zult u waarschijnlijk wel begrijpen dat schuin gedrukt een slechtere beschrijving is dan nadruk. Semantisch gezien moet het gebruik van HTML om een opmaak te realiseren vermeden worden. Bovendien kan het gebruik van CSS u een hoop tijd schelen.

Dit is tevens de reden waarom dit boek de opmaakmogelijkheden binnen HTML slechts oppervlakkig zal beschrijven: er is immers een veel beter alternatief. Over hoe u een CSS-bestand "bevestigt" aan een HTML-pagina, krijgt u later uitleg.