Klassiek Hebreeuws/meervoud

Meervoud

In het Hebreeuws wordt het meervoud gevormd door een uitgang aan het woord toe te voegen. Soms verandert het woord daarbij een beetje. Mannelijke woorden eindigen in het meervoud op ים (bijvoorbeeld בכור (eerstgeborene) בכורים (eerstgeborenen)). Vrouwelijke worden eindigen in het meervoud op ות (bijvoorbeeld חלןם (droom) חלומות (dromen)). Bij sommige meervoudsvormen verandert de stam een beetje (bijvoorbeeld יום (dag) ימים (dagen) en בת (dochter) בנות (dochters)). Sommige meervoudsvormen zijn onregelmatig : de woorden vader (mannelijk) en vrouw (vrouwelijk) krijgen de meervoudsuitgangen van het andere geslacht (respectievelijk אב, meervoud אבות en אשה, meervoud נאשים (merk op dat bij dit laatste woord bijna het hele woord verandert)). In het Hebreeuws duidt een meervoudsvorm niet alleen een meervoud in hoeveelheid, maar ook in kwaliteit aan : zo is de naam voor God (אֱלֹהִים) een meervoudsvorm van אֱלֹ (een god), maar betekent het niet 'goden' maar 'de ene God, de God der Goden'. Hetzelfde met de naam בהמות (behemoth, een monster uit het Oude Testament). Deze naam is een meervoudsvorm van het woord בהמה (beest), maar betekent niet 'beesten' maar 'het Beest der Beesten'. Sommige woorden bestaan alleen maar in het meervoud, zoals מים (water).

Tweevoud

Het Hebreeuws heeft, in tegenstelling tot het Nederlands, ook een tweevoud. Dit wordt gebruikt voor zaken die als een paar voorkomen (bijvoorbeeld: ogen, handen, oren...) Het tweevoud wordt gevormd door de uitgang ים_ aan het woord toe te voegen,ongeacht het geslacht.