Periodiek systeem/Boorgroep, voorkomen
|
| Boraxwinning in 1904 |
Boor
bewerkenBoor, met atoomnummer 5, is een zeer licht element. Het komt in de natuur vrijwel niet in zuivere vorm voor. Bovendien vormt het slechts een zeer klein deel (0,001% = 10 ppm)[1] van de aardkorst. Boor is aangetoond in meer dan 100 verschillende mineralen en ertsen, maar de voornaamste technische bron is borax. Daarnaast komt het ook in grotere hoeveelheden voor in colemaniet, boraciet, kerniet, tusioniet, berboriet en fluoboriet.[2] De grootste producenten van boor zijn Turkije, Verenigde Staten, Argentinië, China, Bolivia en Peru. Met 70% van de wereldproductie is Turkije in deze rij veruit het belangrijkst.[3]
Aluminium
bewerkenIn tegenstelling tot het spaarzame vorkomen van boor is aluminium het meest voorkomende metaal in de aardkortst. Ongeveer 8,2% (= 82000 ppm) wordt door diot metaal gevormd. Alleen silicium en zuurstof komen meer voor.[1] Wat wel overeen komt met boor is het feit dat aluminium niet als vrij metaal voorkomt. De hoge affiniteit voor zuurstof is hier de oorzaak van en het bestaan van verschillende aluminiumoxides het gevolg. Aluminium komt in bijna evenveel mineralen voor als boor, waaronder granaat, turkoois en beril, maar de voornaamste bron is bauxiet. De voornaamste producenten van aluminium zijn Ghana, Suriname, Rusland en Indonesië, gevolgd door Australië, Guinee en Brazilië.[4]
Gallium
bewerkenGallium is a relatively rare element in the Earth's crust and is not found in as many minerals as its lighter homologues. Its abundance on the Earth is a mere 0.0018% (18 ppm).[1] Its production is very low compared to other elements, but has increased greatly over the years as extraction methods have improved. Gallium can be found as a trace in a variety of ores, including bauxite and sphalerite, and in such minerals as diaspore and germanite. Trace amounts have been found in coal as well.[5] The gallium content is greater in a few minerals, including gallite (CuGaS2), but these are too rare to be counted as major sources and make negligible contributions to the world's supply.
Indium
bewerkenIndium is another rare element in the boron group. Even less abundant than gallium at only 0.000005% (0.05 ppm),[1] it is the 61st most common element in the Earth's crust. Very few indium-containing minerals are known, all of them scarce: an example is indite. Indium is found in several zinc ores, but only in minute quantities; likewise some copper and lead ores contain traces. As is the case for most other elements found in ores and minerals, the indium extraction process has become more efficient in recent years, ultimately leading to larger yields. Canada is the world's leader in indium reserves, but both the United States and China have comparable amounts.[6]
Thallium
bewerken
Thallium is of intermediate abundance in the Earth's crust, estimated to be 0.00006% (0.6 ppm).[1] Thallium is the 56th most common element in the earth's crust, more abundant than indium by a sizeable amount. It is found on the ground in some rocks, in the soil and in clay. Many sulfide ores of iron, zinc and cobalt contain thallium. In minerals it is found in moderate quantities: some examples are crookesite (in which it was first discovered), lorandite, routhierite, bukovite, hutchinsonite and sabatierite. There are other minerals that contain small amounts of thallium, but they are very rare and do not serve as primary sources.
Nihonium
bewerkenNihonium wordt niet in de natuur aangetroffen. Het is in het laboratorium gemaakt. Het is een synthetisch element zonder stabiele isotopen.
Bronnen
bewerken- ↑ Deze paragraaf is een vertaling van de tekst in het lemma Boron group op de Engelse Wikipedia, paragraaf "Occurrence_and_abundance" zoals deze op 21 augustus 2023 aanwezig was.
Verwijzingen in de tekst
bewerken- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 (2009) Chemistry and chemical reactivity p. 979 Uitgever: Thomson Books ISBN 978-0-495-38712-1
- ↑ Klein, Cornelis and Hurlbut, Cornelius Jr. (1985) Manual of Mineralogy, Wiley, 20th ed., pp. 343–347, ISBN: 0-471-80580-7
- ↑ Zbayolu, G., Poslu, K., (1992). Mining and Processing of Borates in Turkey. Mineral Processing and Extractive Metallurgy Review 9 (1–4): 245–254. DOI: 10.1080/08827509208952709.
- ↑ Emsley, pp. 22–26
- ↑ Sjabloon:Cite journal
- ↑ (2002) Indium: geology, mineralogy, and economics p. 161 Uitgever: Springer-Verlag ISBN 3-540-43135-7