Programmeren in BASIC/Geschiedenis/Ontstaan

Alle moderne implementaties van BASIC zijn gebaseerd op de BASIC-implementatie van Mather en Waite uit 1971. Deze implementatie gaat op haar beurt terug op een oerversie van BASIC die in 1963/1964 ontwikkeld is aan het Dartmouth College door de wiskundigen John Kemeny en Thomas Kurtz (ook bekend van hun werk aan compilers voor talen als Fortran en Algol-60 – wat verklaart waarom BASIC veel op Fortran lijkt). Zij ontwikkelden hun taal (met 14 statements) als een introductietaal voor niet-technische studenten van het College met als primaire doelstellingen:

• dat de taal voor de niet-technici begrijpelijk moest zijn
• dat de taal er "vriendelijk" uit moest zien
• dat in de taal snel resultaten geleverd moesten kunnen worden ten behoeve van huiswerkopdrachten
• dat toegang tot het systeem van de taal gratis en gemakkelijk moest zijn, en afscheiding tussen gebruikers moest regelen
• dat de tijd die het de gebruiker kostte minimaal moest zijn, in plaats van dat de processortijd minimaal moest zijn

Ondanks dat het eerste systeem een batchsysteem was, was de laatste eis een revolutie in het denken die al snel leidde tot de herimplementatie van het systeem als een interactief systeem (waarbij de gebruiker de machine direct bediende in plaats van een programma in te dienen dat door een operator ingevoerd werd en waarvan de gebruiker alleen het resultaat kreeg) dat timesharing op de machine mogelijk maakte.