Scheepsstabiliteit/Inleiding

Scheepsstabiliteit is een onderdeel van de scheepsbouwkunde, het is de mate waarin een schip zichzelf terug op kan richten na uit zijn evenwicht gebracht te zijn. Het begin van deze wetenschap is met de uitvinding van de Wet van Archimedes. Een te kleine stabiliteit kan leiden tot het kapseizen van een schip. Het is daarom wettelijk verplicht om op zeeschepen de stabiliteit uit te rekenen voor aanvang van de reis, zodat bekend is of deze veilig kan worden ondernomen.[1]

Stabiliteit van een schepen bestaat al enkele honderden jaren. En enkele van de oude technieken worden vandaag nog steeds gebruikt om de stabiliteit van een schip te berekenen. Al zijn er tegenwoordig veel complexere, en meer correcte methodes om berekeningen uit te voeren.

Schepen werden vroeger gebouwd met een voorganger als voorbeeld. Slechts kleine aanpassingen aan het ontwerp werden ingevoerd. Hierdoor bleven de schepen bijna hetzelfde door de jaren heen en werden er zelden problemen vastgesteld. Hedendaagse schepen worden nog steeds gebouwd adhv oudere schepen. Maar nu wordt er ook vooraf uitgebreid getest of de schepen van degelijke kwaliteit zijn.[2]


Gebruikte bronnen bewerken

<references>

  1. http://nl.wikipedia.org/wiki/Scheepsstabiliteit
  2. http://en.wikipedia.org/wiki/Ship_stability#History
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.