Schilderen/Schilderstok

Een schilderstok wordt vooral gebruikt door olieverfschilders die het fijnschilderen beoefenen. Door de stok tegen je schilderij te drukken, kan je hand of je pols ertegenaan rusten. Daardoor zorg je ervoor dat je je hand goed stil kan houden om fijne details te schilderen, zonder dat je de natte verf hoeft aan te raken. Maar de stok tegen het schilderij houden is niet eens nodig, je kan hem ook rechtop laten staan met je niet-schilderende hand, dat geeft je schilderhand dan ook steun. Ook kan het handig zijn de stok tegen de rand van het schilderij aan te leggen.

Een schilderstok is gemaakt van licht materiaal en heeft bovenaan een zacht bolletje, dat tegen de verf aan kan liggen. De verf moet daarvoor wel voldoende droog zijn. Stokken zijn in de handel te koop, maar eenvoudig ook wel zelf te maken. Neem voor het bolletje bijvoorbeeld een spons die je rond knipt, met een zachte doek eromheen. Ook wordt wel kurk met zeemleer gebruikt. Mooi maken is niet zinvol, bedenk dat het bolletje best met verf bevlekt zou kunnen worden.

Maak de stok niet te kort, in de handel is de lengte bijvoorbeeld 1 meter.

	Eugène Fichel, 1854, Een jonge schilder schildert een jonge vrouw in een blauw zijden jurk	Johannes Gumpp(1626–1646), zelfportret	Catharina van Hemessen, 1548, zelfportret in Tempera
	Op de bovenstaande 3 schilderijen is te zien hoe de schilderstok gebruikt kan worden. Vergelijk ook eens het zelfportret van Hemessen uit 1548 met dat van Gumpp, ca. 100 jaar later. Het latere schilderij is veel minder stijf en zelfs grappig, omdat je de schilder drie maal ziet afgebeeld; met zijn achterhoofd, zijn spiegelbeeld, en zijn portret op het schilderij. Kijk ook eens naar de manier waarop de zijde op het linker schilderij is geschilderd. Grote vlakken met scherpe vouwen. De glans is aangegeven door grote, bijna witte vlakken. Daarentegen is het rood fluwelen jasje van de schilder mat, daar zitten veel minder toonverschillen in, en de stof toont dikker, door de minder scherpe plooien.