|
== Geryon ==
Geryones of Geryon is een monster uit de Griekse mythologie, een reus met drie lijven, oftewel drie hoofden en zes armen en handen. Geryones leefde op een eiland in het verre westen. Herakles moest de kudde van Geryones naar Mykene brengen. Hij leende een boot van Helios, de Zonnegod, en voer daarmee naar het eiland van Geryones. Hij doodde de bewaker van de kudde en begon de runderen in de richting van het strand te drijven. Toen Geryones dit merkte, kwam hij dreigend op hem af. Drie welgemikte schoten van Herakles door de drie kelen van het monster maakten een eind aan zijn leven.
In de middeleeuwen ontstond een andere voorstelling van Geryones als samengesteld uit delen van drie verschillende dieren (op basis van de "drie lijven" die hij volgens klassieke beschrijvingen had; vgl. Chimera). In deze vorm komt hij voor in De goddelijke komedie, als vliegend, draakachtig wezen met een mensenhoofd.
== De Nemeïsche Leeuw ==
De Nemeïsche leeuw was in de Griekse mythologie een reusachtig beest dat leefde in de wouden van de Griekse Peloponnesos, in Argolis.
Het doodde mens en vee waar het ze tegenkwam en maakte de vallei van Nemea onveilig. Niemand kon het monster verslaan omdat het niet door enig wapen gekwetst kon worden. De mythologie vertelt dat het beest het kind was van Typhon, geboren uit Echidna.
Deze leeuw te verslaan, en als bewijs de huid mee te brengen, was de eerste opdracht die Eurystheus, koning van Tiryns, aanwees voor Herakles, en Herakles gehoorzaamde, en begon daarmee aan zijn boetedoening.
Een maand lang joeg Herakles op de leeuw. De pijlen die hij op het beest afschoot, leken het echter niet te raken. En als hij het al wist te benaderen, dan leek zijn zwaard het niet te deren. Tenslotte wist Herakles het hol van de leeuw te vinden. Hij drong, zijn nutteloze wapens achterlatend, het hol binnen met niet meer dan een uitgetrokken olijfboom als knuppel. Het monster, in het nauw gedreven, kwam met een immense sprong op Herakles af. Maar nog in de sprong wist de held het beest met zijn enorme knots zo hard te raken dat het ter aarde stortte. Voor het zich kon herstellen wierp Herakles zich op het monster. Hij wist het te wurgen, maar pas nadat het beest hem een vinger had afgebeten.
Na de strijd probeerde Herakles de huid van de dode leeuw te stropen, maar zelfs nu nog bleek mes noch pijl noch zwaard daar doorheen te kunnen dringen. Tenslotte slaagde hij er in de huid open te snijden door de scherpe klauwen van de leeuw zelf te gebruiken. Sinds die tijd droeg Herakles altijd de kop van de leeuw als helm, en was de huid hem zowel mantel als harnas.
== Kerberos ==
Kerberos (Gr. Κέρϐερος) of Cerberus (Lat.) is een figuur uit de Griekse mythologie. Een monsterlijke hond met drie koppen (in sommige verhalen zelfs 50 of 100) en soms met een slangenstaart of draak als staart en ontelbare slangenkoppen op zijn rug. Hij en Orthros, de tweekoppige hond van de reus Geryon, werden geschapen door Echidna en Typhon.
== Orthrus ==
Cerberus is de bewaker van de onderwereld in de klassieke en christelijke beeldende kunst.[1] Hij zorgde ervoor dat de doden de onderwereld niet konden verlaten en dat de levenden er niet konden binnentreden. In ruil voor een veilige doorgang geven de zielen der doden hem honingtaart.
De draak, die de [[../Hesperiden|Hesperiden]] en het Gulden vlies in Colchis bewaakte.
== Ladon ==
Ladon (Oud-Grieks: Λάδων / Ládôn) of Orthrus is de zoon van Echidna en Typhon (of Phorcys en Ceto, volgens andere versie), was in de Griekse mythologie, een enorme draak met honderd koppen die elk een verschillende taal spraken.
In sommige verhalen kreeg hij van Hera de opdracht samen met de Hesperiden de boom met de gouden appels te bewaken. De draak sliep nooit, en zou volgens sommige verhalen de mogelijkheid hebben met mensen te praten. Uiteindelijk is de draak door Hercules verslagen. Om hem te bedanken voor zijn bewezen diensten, plaatste Hera hem aan de hemel als het sterrenbeeld Draak.
In andere verhalen wordt echter verteld dat Ladon het gulden vlies bewaakte, en dat hij door Jason is verslagen.
== De Chimaera ==
De Chimaera (uit het Latijn, van het Griekse Χίμαιρα - Chimaira) is een figuur uit de Griekse mythologie. Het is een monsterlijk wezen, samengesteld uit delen van meerdere beesten, afkomstig uit de streek Lycië in Anatolië.
De Chimaera was een nakomeling van Typhon en Echidna, en daarmee een zus van andere monsters zoals Cerberus en de Hydra. De Chimaera werd meestal afgebeeld met het hoofd van een leeuw, het lichaam van een geit en de staart van een slang, maar men heeft een schitterende Etruskische bronzen voorstelling gevonden van de Chimaera met het lichaam van een leeuw, waar aan de rug een geitenkop zit en de staart eindigt in de kop van een slang. Ook zou de Chimaera vuur kunnen spuwen.
Het waarnemen van de Chimaera was een voorteken van onweer, schipbreuken en natuurrampen (in het bijzonder vulkaanuitbarstingen). In middeleeuwse christelijke kunst verschijnt de Chimaera als symbool van satanische krachten.
Volgens de Griekse mythologie bracht de Chimaera onheil over de streek Lycië. De held Bellerophon, paardrijdend op Pegasus' rug, maakte een einde aan haar wandaden. Er zijn verschillende beschrijvingen van haar dood. Sommigen zeggen dat Bellerophon enkel zijn speer gebruikte; anderen dat hij zijn speerpunt met lood bekleedde dat, blootgesteld aan de vurige adem van de Chimaera, smolt en haar doodde. Een ander verhaal is dat Bellerophon de drie hoofden eraf hakte en zij dood op de grond viel.
De mythen over de Chimaera zijn te vinden in de Ilias (boek 6) van Homerus, in de Theogonia van Hesiodus, in de Aeneis (boek 6) van Vergilius, in de Metamorphosen (boek VI 339 en IX 648) van Ovidius, en in de Bibliotheca (boek 1) van Pseudo-Apollodorus.
'''Ornamentkunst'''
De chimaera als fabelachtig monster met de kop van een leeuw, het lijf van een geit en de staart van een draak, dat vuur en vlammen uitwerpt, soms ook nog met vleugels of vlerken is in de ornamentkunst (beeldhouwkunst) een veel voorkomend motief.
== De Sfinx ==
[[Image:Gustave Moreau 005.jpg|thumb|left|100px|Gustave Moreau's voorstelling van de ontmoeting tussen Oedipus en de sfinx]]
De Sfinx had vleugels en was een vrouw.
Nadat Oedipus haar raadsel had opgelost, stortte ze zich te pletter op de klippen en zo werd Thebe bevrijd van dat monster.
Het raadsel was: "Wat heeft 's morgens vier benen, 's middags twee en 's avonds drie?"
Antwoord: "de mens".
Verklaring van het raadsel:
* met "'s ochtends" wordt bedoeld: met de eerste levensjaren kruip je (op 4 benen);
* met "'s middags" wordt bedoeld: de jaren dat je loopt (2 benen);
* met "'s avonds" wordt bedoeld: de jaren dat je met een stok loopt (3 benen).
De sfinx stelde meerdere (cryptische) vragen, maar omdat zij allen die haar fout antwoordden had opgegeten was alleen deze vraag bekend.
== De Hydra van Lerna ==
[[Afbeelding:Hercule Bosio Louvre LL325-1.jpg|thumb|right|245px|Hercules doodt de Hydra, Louvre]]
[[Afbeelding:Lernaean Hydra Louvre CA598.jpg|thumb|300px|Herakles, Iolaos en de Hydra van Lerna op een [[zwartfigurig]]e [[lekythos]], ca. 500-475 v.Chr.]]
In de Griekse mythologie is de Hydra van Lerna een veelkoppig, slang- of draakachtig chtonisch monster dat huisde in het meer van Lerna, in Argolis. Herakles (of Hercules) versloeg deze dochter van Echidna en
Typhon met de hulp van zijn neef Iolaos als één van zijn twaalf werken.
Iolaos' hulp was nodig omdat iedere afgehouwen kop van de Hydra telkens dubbel teruggroeide.
Iolaos schroeide de nekken van de door Herakles afgehakte koppen onmiddellijk dicht om dit te voorkomen.
Alleen de laatste kop van het beest was onsterfelijk.
Toen greep Herakles een grote steen en gooide die naar de Hydra toe. Toen hij de Hydra had verslagen doopte hij zijn pijlen in het gif van de Hydra.
Ook de adem van het beest was dodelijk.
== Ethon ==
Ethon of Kaukasios is een vogel uit de Griekse mythologie.
Ethon was een enorme adelaar, geboren uit de monsters Typhon en Echidna. Prometheus werd door Zeus, de Griekse oppergod, aan de berg Kaukasus geketend, waar Ethon elke dag stukjes uit zijn lever kwam pikken. Hiermee werd Prometheus gestraft voor het stelen van het vuur van de berg Olympus. De lever groeide elke nacht weer aan, maar elke dag kwam Ethon terug. Prometheus' zoon Deucalion en zijn vrouw Pyrrha probeerden Ethon weg te slaan, om te kunnen zorgen voor de vastgeketende Prometheus.
Ethon werd uiteindelijk verslagen door Herakles en Prometheus was bevrijd. Sommige mythes zeggen dat Herakles een grote ratel gebruikte om Ethon voorgoed af te schrikken, terwijl andere mythes zeggen dat hij worstelde tot de dood of dat de adelaar gedood werd door een pijl.
<div style="text-align:right;">Het gaat verder met [[../Cyclopen|'''De Cyclopen >>>''']].</div>
----
| 