[[Image:Egypte louvre 317.jpg|thumb|right|Kruik uit de Naqada II periode, Louvre]]
Schilderingen verschenen op de potten, die nog steeds zonder wiel gemaakt werden. De illustraties op de potten bestaan uit geometrische figuren (waaronder netwerkstructuren die oorspronkelijk wel draagnetten suggereren), en gestileerde afbeeldingen van allerlei aard, zoals dieren (met name de gedomesticeerde schroefhoorngeiten,schroefhoorngeit of wilde antilopenaddax-antilope, koeantilope, flamingo's, struisvogels en (zeldzamer) parelhoenders (voor deze drie vogelsoorten kan in latere funerair-mythologische teksten een band met de scheppende zonnegod worden gevonden), objecten (vooral grote roeiboten en een enkel zeilschip, zeil of dierenhuid-aan-mast en losse kajuiten), mensenmannen met rituele voorwerpen (staf, werphout of castagnetten), groot uitgevoerde godinnen met ronde hoofden en soms met een waaier in een hand, en plantenwat wordt geinterpreteerd als (ongeidentificeerde) plantensoorten, maar ook voorwerpen zouden kunnen verbeelden (zoals een handwaaier). Een terugkerend patroon in deze Naqada II ''D-ware'' (=decorated ware) -schilderingen verwijst waarschijnlijkhoogstwaarschijnlijk naar een religieus-mythologische achtergrond. Bovendien bewijst de zogenaamde ''Harrogate Vase'' -recent als authentiek bewezen- dat in dergelijke op potten geschilderde boten ook een overleden mens kon worden vervoerd. Datzelfde idee wordt ook driedimensionaal verbeeld door een prehistorisch aardewerk bootje met een liggend lijk van een man aan boord in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden.In tegenstelling tot de Naqada I periode werd er in de Naqada II periode eerder met witgele klei gewerkt, en werden de illustraties in het rood gemaakt.
