Nederlandse Spitsbergenexpeditie (1968-1969): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 217:
In het voorjaar van 1969 is expeditielid Piet Oosterveld begonnen met [[w:Vegetatiekunde|bodemvegetatie]]onderzoek, in relatie tot het voedselpatroon van rendieren. Dit vond plaats in de directe omgeving van Kapp Lee.
===
Het rendier (Rangifer tarandus platyrhynchus) op Spitsbergen is een nog in het wild levende soort en dus niet gedomesticeerd.
Het rendier heeft een beschermde status en kent nauwelijks een natuurlijke vijand (predator). Derhalve is het rendier niet schuw en kan tot op vier meter worden benaderd.
Regel 223:
In een gebied van ruwweg 20 km² rondom het basisstation Kapp Lee, vertoefde permanent een kudde van 100 rendieren.
De expeditie heeft tijdens het hele seizoen tientallen rendierschedels en -kaken verzameld, die verspreid lagen op Edgeøya en heeft die uiteindelijk verscheept naar Nederland voor nader onderzoek. Aan de hand van het gebit kon later een leeftijdsopbouw van de populatie worden vastgesteld.
Voor dagelijkse herkenning van de rendieren in de omgeving van Kapp Lee, kregen de rendieren een ''fictieve'' code, die op afstand werd vastgesteld aan de hand van het gewei.
Regel 232:
Rendier X: rechter stang 2-6-4 (boven de streep), linker stang 5-3-4 (onder de streep).
Deze notatie is vergelijkbaar met het ''dactyloscopisch'' signalement van een persoon.
In de praktijk bleek, dat in de omgeving geen enkel rendier met hetzelfde ‘codenummer’
Opgemerkt wordt, dat observatie en codering van dezelfde groep rendieren op deze wijze, slechts één jaar mogelijk is, omdat de rendieren het jaar erop hun gewei hebben gewisseld en 'de code' is gewijzigd.
Dit fundamentele onderzoek op Spitsbergen
== Logistiek ==
| |||