Programmeren in REXX/Fundamenten: verschil tussen versies

In dit hoofdstukjehoofdstuk bespreken we de voornaamste karakteristieken van REXX, zoals zijn typische kenmerken, bouwstenen en syntaxis.

Daarnaast is REXX in de meeste gevallen een ''[[w:interpreter|interpreter]]''. Op mainframe besturingssystemen (zOS[[w:z/OS|z/OS]] en zVM[[w:z/VM|z/VM]]) bestaan compilers voor REXX.

Hiermee wordt bedoeld dat REXX het programma lijn voor lijn in 2 afzonderlijke stappen zal uitvoeren. De eerste stap is een interpretatie van de instructie en omzetting naar interne code (te vergelijken met een compilatie) en als tweede stap de uitvoering. Er zijn wel optimalisaties voorzien om niet telkens de interpretatiestapinterpretatie-stap te hoeven doen, bv. in geval van een lus. Maar dit heeft als gevolg dat REXX het in uitvoeringssnelheid in de meeste gevallen niet kan winnen van gecompileerde programma's. Daartegenover staat echter dat de ontwikkeling van een werkend programma dikwijls veel sneller kan. De interpretatiestappen kunnen ook voordelen hebben, bijvoorbeeld bij het debuggen.

Velen beschouwen REXX in eerste instantie enkel als een vervanger voor scripting (BAT-files). (en ook op de mainframeDat was datook het eerste doel). Dochop mainframes, doch, de taal is volledig genoeg om er ook alle andere klassieke programmatietakenprogrammeertaken mee te vervullen. Op de snelle PC's (en zeker mainframes) van tegenwoordig kan deze tragere uitvoeringstijd een verwaarloosbare handicap zijn, en ruimschoots gecompenseerd worden door de snelheid van ontwikkeling. Zeker in die gevallen waar het programma slechts sporadisch of zelfs éénmalig moet worden uitgevoerd zal REXX een zeer interessant alternatief voor andere programmeertalen zijn.

OmOp historischesommige redenensystemen <u>moet een REXX programma beginnen met een commentaar</u>, desnoods een ''leeg'' commentaar zoals hier:in een volgende voorbeeld.

17 98.07 -101 12.2e6 73e-128 '-17.9' ' 11.22 '

Als men zich de fundamentele regel van REXX herinnert, dan kan men begrijpen dat hetde laatste getal2 getallen (als een constante voorgesteld), ook geldig iszijn. Nogmaals, alle woorden zijn karakterreeksen tot eventueel blijkt dat er moet mee gerekend worden. En de blanco karakters worden ook verwaarloosd bij berekeningen.

Met symbolen bedoelen we ''woorden'' bestaande uit deeen volgendereeks karakters:.

De term ''woorden'' moet dus in een brede context gezien worden, want er kunnen naast letters ook andere tekens voorkomen. In het Engels spreekt men van '''token'''s, en omdat de term ''woorden'' een meer beperkte betekenis heeft, zullen we liever deze Engelse term verder liever gebruiken.

|titel=Karaktergrootte onbelangrijk (Case-insensitive)

|bericht=WeRexx kunnenmaakt geen onderscheid maken tussen kleine letters en hoofdletters (Engels: case-insensitive). "'''ABC"''' isverwijst dus naar hetzelfde symbool (variabele, instructie)token als "'''abc"''' of "'''Abc"''', want uiteindelijk worden ze voor REXX toch allemaal "'''ABC'''. Constanten kunnen natuurlijk wél bestaan uit gemengde karakters ("Hello" is niet gelijk aan "HELLO").

'''[[Programmeren in REXX/Commando1#SELECT|SELECT]],''' '''[[Programmeren in REXX/Commando2#SIGNAL|SIGNAL]],''' en

'''TRACE''' en '''[[Programmeren in REXX/Commando1#UPPER|UPPER]]'''. Van deeen meesteaantal kan men nu al vermoeden waartoe ze zullen dienen.

Standaard bezit de REXX taal reeds een hele reeks standaardfuncties. Een opsomming zou ons hier dus te ver leiden. We komen de meeste ten gepaste tijde wel tegen.

ZeFuncties kunnen ook verschillen pernaargelang het besturingssysteem, en er bestaan tevens externe functiepakketten die kunnen worden toegevoegd aan de basisset.

De functie '''length''' retourneertgeeft de lengte van zijn parameter terug. We verwachten hier dus een waarde 16 als antwoord.

Labels (letterlijk: etiketten), zijn plaatsen naar waar een programma kan springen (met een [[Programmeren in REXX/Commando2#SIGNAL|SIGNAL]],
[[Programmeren in REXX/Commando2#CALL|CALL]] of een oproep van een functie).

Een label wordt gevormd door een token gevolgd door een dubbel punt, en moet als eerste token van een lijn voorkomen. Bijvoorbeeld:

Merk op dat het voor commentaren over meerdere regels <u>niet</u> nodig is continuatietekens te gebruiken. De komma zal na het samenvoegen van de lijnen vervangen worden door een spatie.

De term '''concatenatie''' die we bij het bewerkingsteken || hebben gebruikt komt van het Engelse werkwoord '''to concatenate''' en betekent: aanelkaaraaneenkoppelen/-voegen, -plakken of /-ketenen.

Een '''samengestelde variabele''' is opgebouwd uit de naam van een stem en een symbool dat na de punt is geplaatst. Dit tweede deel noemen we de staart (Engels: tail).

AlhoewelAls een stem geengebruikt dimensiewordt heeftom zaleen menreeks bijelementen conventiete hetbevatten, elementgebruikt 0men meestalvaak opvullennumerieke metstaarten het(jan.1, aantaljan.2, gekende elementen van de stem...). DitEr is nietdan échteen verplicht,soort dochconventie sommige programma's of functies zullendat het ''aantal'' elementen dat ze teruggevendan in het element ''stem.0'' wordt zettengezet.

alle elementen van de stem waaraandeze niet''standaardwaarde'' expliciettoekent een(ook waardezij isdie toegekendreeds dezeeen ''standaardwaarde''waarde hebbenhadden). Dus zullen zowel ''PIET.7'' als ''PIET.Morgen'' een waarde "Onbekend" hebben zolang er geen andere waarde aan wordt toegekend.