Programmeren in REXX/Functies deel 2: verschil tussen versies

In dit hoofdstuk behandelen we een tweede reeks functies vanstandaard REXX die standaard aanwezig zijnfuncties.

Alvorens dieper in te gaan op de numerieke functies die met getallen werken moeten we het bevel '''numeric''' nog onder de loep nemen.

In deDe eerste vorm bepaalt het numeriek resultaat van de uitdrukking met hoeveelaantal cijfers waarmee getallen intern moeten worden opgeslagen. Standaard worden getallen metdaarvoor 9 significante cijfers opgeslagengebruikt, dus enkel getallen tussen 0,00000001 en 999.999.999 zijn bruikbaar. Wil men met grotere getallen kunnen werken dan moet uitdrukking leiden tot een getal groter dan 9.

Met '''numeric fuzz''' kunnen we opgevenbepalen tot op hoeveel decimalen significant zijn bijde berekeningen. De rest van de decimalenmoeten worden dus geïgnoreerduitgevoerd. We bepalen hiermee m.a.w. de nauwkeurigheid van de berekeningen.
<br id=FUZZ>De actuele decimale nauwkeurigheid kan worden opgevraagd met de functie '''fuzz'''. De "numeric fuzz" kan lokaal voor een subroutine worden veranderd.

De fuzz-waarde zal dus ook invloed hebben op eventuele afrondingen van getallen.</br>

Met '''numeric form''' tenslotte controleertcontroleren we de vorm van de exponentiële notatie van getallen. We kunnen kiezen voor eenhet ''formaat'':

*'''scientific''', waarbij slechts één significant cijfer voor de komma geplaatst wordt. Dit is de standaard;

<br id=FORM>De actuele exponentvormexponent-vorm kan men opvragen met de functie '''form()'''.</br>

De meeste functies en de bewerkingen die we hier beschrijven zullen tot fouten leiden indien de tokens geen geldig getal voorstellen. Daarom is de volgende functie om te kunnen anticiperen op dat soort fouten.

==DATATYPE - controle op type gegevengegevens==

Als we geen ''type'' opgeven, dan geeftantwoord deze functie '''&#171;NUM&#187;''' als antwoord alsde ''string'' een geldig numeriek getal is. In het ander geval is het antwoord '''&#171;CHAR&#187;'''.

MetMaar dewe nukunnen volgendeook expliciet een ''typestype'' opgeven. Dan is het antwoord '''&#171;1&#187;''' (waar) als de string aanvan hetdat type voldoet.is, Andersanders krijgen we '''&#171;0&#187;''' (onwaar). Het vetjes gedrukte karakter is voldoende bij de opgave van het type controle:.

DitHier zijnenkele voorbeelden:

say datatype('01000001'b,'B') &#171;0&#187;
In het laatste geval is de ''binaire string'' gelijk aan '41'x, of letter &#171;A&#187; (in het ASCII) stelsel, en dat is geen combinatie van 1- en 0-karakters.