Kunstgeschiedenis/architectuur in de renaissance: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
[[Bestand:FlorenceSantaMariaNovella20020318.JPG|left|thumb|[[w:Santa Maria Novella|Santa Maria Novella]] in Florence, ontworpen door Leon Battista Alberti]]
[[Bestand:TempiettoBramante.jpg|left|thumb|''[[w:Tempietto|Tempietto di San Pietro in Montorio]]'' van Bramante]]
De aanwezigheid van een groot aantal [[w:Romeinse architectuur|Romeinse ruïnes]] inspireerde de Italiaanse architecten zonder dat ze deze klassieke voorbeelden echt kopieerden. Waarschijnlijk lag dat voor een deel aan het feit dat deze constructies onvoldoende bewaard waren gebleven. Renaissancekunstenaars maakten schetsen van de vervallen gebouwen en gebruikten elementen van
In Florence werd de renaissancestijl door [[w:Leone Battista Alberti|Leone Battista Alberti]] geïntroduceerd met een revolutionair maar onvolledig monument in [[w:Rimini (stad)|Rimini]]. Alberti was met zijn ''De re aedificatoria X'' (Tien boeken over de bouwkunst) de eerste die een theoretische behandeling gaf van de architectuur in de oudheid. Enkele van de oudste gebouwen met renaissancekenmerken zijn Brunelleschi's kerk van San Lorenzo en de Pazzi Kapel. Uit het interieur van de Spirito Santo spreekt een nieuw gevoel van licht, helderheid en ruimte, dat typisch is voor de [[w:Vroegrenaissance|vroege Italiaanse renaissance]]. De architectuur moest de filosofie van het humanisme en de helderheid van geest weerspiegelen, in tegenstelling tot de 'duisternis' en spiritualiteit van de middeleeuwen. De opleving van de klassieke oudheid wordt ook geïllustreerd door het [[w:Palazzo Rucellai|Palazzo Rucellai]]. De zuilen hier volgen het klassieke schema met [[w:Dorische orde|Dorische kapitelen]] op de begane grond, [[w:Ionische orde|Ionische kapitelen]] op de tweede verdieping en [[w:Korinthische orde|Korinthische kapitelen]] op de bovenste verdieping.
|