Onderwijs in relatie tot P2P/Relationele ontologie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 28:
Stout (2010) legt vanuit de opvatting dat het in-relatie-staan-tot-elkaar ons maakt tot wie we zijn (relationele ontologie), een link naar onze wil om vanuit deze zijnswijze ook bij te dragen aan het collectieve. Je zou dit kunnen beschouwen als het vrijwillig bijdragen aan de commons zoals Bauwens en Lievens dit uiteenzetten binnen de peer-to-peer maatschapij (2013). ''“This innate mutual recognition fosters empathy and a shared desire for well-being. … It enables us to willingly commit to an evolving collaborative process. In short, although the social bond does not necessitate agreement or goodness among human beings, mutual awareness and recognition of commonality make empathy, trust, and collaboration possible if not probable.”'' (2010, p. 15). Het relationele dat ons constitueert, is volgens haar een voorwaarde om samen te kunnen leven op een zelfregulerende manier (Stout spreekt over ''self-governance'', 2010, p. 15).
Het hierboven geschetste gedachtegoed krijgt reeds praktische invulling in diverse domeinen. Eén voorbeeldje is de arbeidssfeer alwaar men ook een integratie ziet van collectivisme en individualisme in een nieuwe vorm van samenwerken waarbij men (opnieuw) waarde hecht aan het belang van 'zich verbonden weten voelen' en waarbij er ruimte is voor de persoon/ individu en zijn interesse/ passies. Zo zien we dat bepaalde bedrijven afstappen van het idee van strikte hiërarchie en meer en meer evolueren naar vlakke netwerkorganisaties (cfr. beeld van een atomium) waarin iedereen in relatie staat met elkaar, maar zich toch als individu onderscheidt.
Het mensbeeld binnen de relationele ontologie beïnvloedt het denken dus in diverse domeinen, die relevant zijn vanuit de invalshoek van de peer-to-peer samenleving, zoals uiteengezet door Bauwens en Lievens (2013). Hieronder een greep uit de literatuur hieromtrent. ▼
▲Het mensbeeld binnen de relationele ontologie beïnvloedt het denken in diverse domeinen, die relevant zijn vanuit de invalshoek van de peer-to-peer samenleving, zoals uiteengezet door Bauwens en Lievens (2013). Hieronder een greep uit de literatuur hieromtrent.
====Relationele ontologie, milieufilosofie en milieu-ethiek====
Regel 36 ⟶ 38:
Op basis van onze relatie tot de natuur, wordt er een ethiek ontwikkeld die – in plaats van de mens centraal te stellen – de natuur ook intrinsieke waarde toebedeelt. Het is op basis van zo’n visie dat respect en verantwoordelijkheid voor de natuur als onderdeel van ethiek ter sprake kan komen. Zweers (1996) spreekt in dat verband over een houding ten opzichte van de natuur als ‘participant’ waarbij de participant deel heeft aan een gebeuren dat hem omvat, dat groter is dan hemzelf. De natuur is ''"een geheel waarvan hij deel uitmaakt, niet slechts biologisch maar vooral ook zodanig dat er een ervaring van verbondenheid is waaraan hij een betekenis ontleent die tenminste mede-bepalend is voor zijn zelfbeeld"'' (Zweers, 1991, p.64). Voor meer info, zie link (2).
====Relationele ontologie en relationele epistemologie====
Regel 45 ⟶ 48:
Aspers (2010) waarschuwt dat veel denkers het relationele reduceren tot iets dat relevant is voor onze ideeën over kennisverwerving (de epistemologie), zonder dat het relationele aspect wordt doorgetrokken tot iets dat ons constitueert (de ontologie). Samen met Heidegger stelt hij vast dat de focus vaak ligt op ‘hoe we de wereld kunnen leren kennen’ in plaats van op de ontologische voorwaarden van deze kennisvraag (Aspers, 2010, p. 257).
Voor meer informatie over relationele epistemologie vanuit diverse invalshoeken, zie links (3), (4) en (5).
==Voorbeeld==
| |||