Deze functionalistische visie wordt ook duidelijk wanneer gekeken wordt naar wat er in een klas gebeurt (Parsons, in Peschar en Wesselingh, 1985, p. 91). Er is in eerste instantie sprake van een emancipatie aangezien (en voor zover) jonge mensen los komen van de emotionele gehechtheid aan het gezin. (hetHet gezin wordt als een eerste opvoedingsmilieu) gezien. DaarnaDe isklas ermaakt een verinnerlijking van maatschappelijke waarden en normen mogelijk, en dusvan datgene dus wat nodig is om zich in de bestaande maatschappij in te schakelen. De leerlingenpopulatie wordt ook gedifferentieerd, en meer bepaald zullen er op basis van prestatie(metingen) en waardering van de prestaties onderverdelingen aangebracht worden in die homogene groep van leeftijdsgenoten. Vanuit de maatschappij kan men stellen dat educatie, en met name de processen die zich in de klas afspelen, een selectie en allocatie van menselijk potentieel mogelijk maken. Onderwijs heeft met andere woorden een selectie- en allocatiefunctie,. en dus opOp basis van prestaties worden mensen uitselecterenuitgeselecteerd en een plaats toewijzentoegewezen in de maatschappelijk orde. In dit kader zalspreekt men ook spreken van de kwalificatiefunctie van het onderwijs;. inIn de enge betekenis verwijst dit naar het feit dat onderwijs jonge mensen in staat stelt toegang te krijgen tot de arbeidsmarkt. , en inIn de brede betekenis verwijst dit naar het uitrusten van jonge mensen met die kennis, vaardigen en/of competenties die hun toegang verlenen tot het maatschappelijke systeem en de verschillende subsystemen (arbeid, maar ook vervolgonderwijs etc.) daarbinnen.
