Onderwijs in relatie tot P2P/Toetsing aan praktijk en theorie/Foucault: normalisering: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 3:
=== Naar een microfysica van de macht ===
Michel Foucault publiceert in 1975 het boek “Straf, discipline en toezicht: de geboorte van de gevangenis”. Hoewel het boek vooral gaat over het ontstaan van de moderne gevangenis en moderne manieren van straffen, gaat het ook dieper in op wat in dezelfde periode gebeurt in fabrieken, medische instellingen, het leger, maar ook in het onderwijs. Wat Foucault wil begrijpen is de overgang van een regime van lijfstraffen naar een regime waarin we mensen opsluiten in afzonderlijke cellen en waar er zorg kan worden besteed aan ‘de ziel’ van de wetsovertreder. Vaak zien we deze overgang, aldus Foucault, als een proces van humanisering, van vooruitgang en van een groeiende mildheid in het omgaan met wetsovertreders. Alsof de mens in die periode eindelijk de ziel van de misdadiger ontdekt. Dat zal Foucault op zich niet ontkennen, maar hij vreest dat een dergelijke duiding en verklaring eigenlijk iets belangrijk aan het zicht onttrekt. Wat het aan het zicht onttrekt is dat er ook in de nieuwe, meer ‘humane’, vormen van straffen, en ook in die typische moderne instellingen zoals de fabriek en de school, vormen van macht en sturing aanwezig zijn. Meer nog: Foucault wil aantonen dat de ontdekking van (de ziel, identiteit of individualiteit van) ‘de misdadiger’ maar ook ‘de leerling’ niet kan losgekoppeld worden van die nieuwe vormen van macht. Pas door die mensen en kinderen op een bepaalde manier in een bepaalde ruimte te plaatsen kan er volgens Foucault zoiets als de ‘individualiteit’ van de misdadiger en de leerling ontstaan. Foucault wil precies daarom die nieuwe vormen van macht in samenhang met ‘de moderne ziel’ beschrijven
=== Disciplinaire macht en normalisering ===
|