Maatschappijleer/Verzorgingsstaat/Samenvatting van Elementaire deeltjes 39: De Verzorgingsstaat: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 194:
Verzorgingsstaten bieden elk op hun eigen manier bescherming tegen sociale risico's en er is een beduidende variatie in de mate waarin dit gebeurt. Hoe genereus deze sociale regelingen zijn hangt af van:
Regel 204:
Tussen 1975 en 2009 is in de liberale en sociaaldemocratische landen het uitkeringspercentage (van het laatst verdiende loon) gedaald. De meeste bescherming genieten mensen die een vaste (voltijds) baan hebben waarbij sprake is van weinig ziekteverzuim en baanwisselingen.
Herverdeling vindt plaats van goede naar slechte sociale risico's. Daarmee wordt veel ongelijkheid en armoede voorkomen. Ook zijn er tegenwoordig veel sociaal-politieke instrumenten die armoede en ongelijkheid direct aanpakken.
▲<b>Armoede en ongelijkheid</b>
Er wordt gesproken van absolute armoede absolute armoede wanneer iemand onder het bestaansminimum leeft en onvoldoende geld heeft voor:
* voedsel
* drinkwater
* sanitair
* basisgezondheidszorg
* onderwijs
* onderdak
* enz.
Mensen zijn relatief arm wanneer ze niet volwaardig kunnen deelnemen aan het normale sociale leven in een land; er kan niet volgens de gangbare levensstandaard geleefd worden. In Nederland ligt die grens bij zo'n 30 Euro per dag.
▲<b>Armoede</b>
<b>Ongelijkheid</b>
| |||