Sociale geschiedenis van de late middeleeuwen/Religie: verschil tussen versies

Het [[w:gebed|gebed]] was een intiem gesprek van de mens met God. In de veertiende en vijftiende eeuw werd bidden een gewoonte. Er zijn in de Europese archieven duizenden met de hand geschreven gebeden gevonden van allerlei aard, voor allerlei gelegenheden en van elk niveau. Vele daarvan zijn blijkbaar spontaan geschreven. Er waren officiële [[w:liturgie|liturgische]] gebeden en persoonlijke intieme gebeden. Er waren gebeden uit [[w:Psalter (boek)|psalters]] die talloze malen met de hand waren gekopieerd of in druk verspreid en die werden toegeschreven aan beroemde [[w:kerkvader|kerkvaders]], maar er waren ook gebeden die in het dagelijkse leven werden opgezegd: bij feesten, voor alle dagen van de week, om te helpen bij het nemen van een beslissing en om te danken na doorstane beproevingen. En bij deze laatste soort gebeden mocht men gerust iets persoonlijks toevoegen.

 

 

Er werden ook stukjes papier met gebeden beschreven, opgerold en in de zoom van de kleding genaaid of in kleine doosjes opgeborgen. In plaats van gebeden konden dit echter ook bezweringen van magiërs zijn<ref>Keith Thomass, Religion and the decline of magic.</ref>.