Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Rechtspraak: verschil tussen versies

In de tijd van [[w:Lodewijk XV van Frankrijk|Lodewijk XV]] (1710-1774) werden er vaak spelletjes voor de rechter gespeeld.

#Mensen konden in principe van elke overtreding een rechtszaak maken als er maar getuigen waren. En als de overtreder vijanden had, konden die de klager gaan helpen.

#De weduwe van een meester-ambachtsman klaagde een gezel aan bij het gerecht. Hij zou het kostbare slotenmakersgereedschap van haar overleden man hebben gestolen. De gezel had deze diefstal echter helemaal niet hoeven te plegen, want toen zijn meester stierf en hij werkeloos werd, had de gezel ook van de gilden een uitkering kunnen krijgen. Mevrouw had dus mogelijk een andere reden voor haar aanklacht. Ook zij had nu geen inkomsten meer en waarschijnlijk wilde ze trouwen met de jonge gezel. Deze zou dan haar man opvolgen als meester-slotenmaker. De gildes maakten het vrijwel onmogelijk om meester te worden<ref>[[Sociale geschiedenis van de late Middeleeuwen/Inleiding#De gilden, voor- en nadelen|Een nadeel van de gilden was dat het vaak moeilijk was om "meester" te worden.]]</ref> behalve door opvolging. Maar mogelijk wilde de gezel niet waarop mevrouw een aanklacht indiende. De gezel kon op grond van deze aanklacht de doodstraf krijgen. Daarmee kon ze hem chanteren en dwingen met haar te trouwen.

#Met behulp van anonieme getuigen werd een bekentenis verkregen van een diefstal van wol. De dief werd, onder dreiging van een aanklacht bij het gerecht, gedwongen een schuldbekentenis te tekenen die hij heel zijn leven niet zou kunnen afbetalen. Zo werd hij levenslang de knecht van degene die hij bestolen had.