Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Intimiteit: plaatsen en voorwerpen: verschil tussen versies

In de grote huizen in de stad was de kamer altijd op slot<ref>[[Sociale geschiedenis van Toscane (1300-1500)/Gezinsleven#Eigen kamers|Slaapkamers hadden een deur met een grendel of een slot in Toscane 1300-1500.]]</ref><ref>[[Sociale geschiedenis van de late Middeleeuwen/Huizen in de stad#Het "rijkere" ambachtshuis|Rijkere mensen konden er in de late Middeleeuwen een privéleven op na houden omdat zij eigen kamers hadden die op slot konden.]]</ref>. In die kamer werden namelijk ook de kostbaarheden bewaard: zilver, wandtapijten, juwelen en kledingsstukken. En als de huisvader geen studio had, bewaarde hij hier ook zijn brieven, familiepapieren, rekeningen en eventueel de [[Sociale geschiedenis van de late Middeleeuwen/Literatuur#(Familie)kronieken|familiekroniek]]. Natuurlijk kwam het huispersoneel hier ook.

 

 

In de kamer werden emoties geuit, kleedden vrouwen zich aan of uit, gaven er hun kinderen de borst en ontvingen er hun familie of vriendinnen. Hier hield de huisvader zijn vrouw voor dat zij zich niet teveel moest opmaken en zich niet te behaagziek moest gedragen. En dat zij zeker niet met een andere man naar bed mocht gaan. Hij wilde dat ze samen vroom zouden zijn en veel kinderen zouden krijgen. En soms probeerde hij haar hier op te sluiten tussen de kostbaarheden.