Boekbespreking: Het smelt (Lize Spit): verschil tussen versies

 

Het smelt, geschreven door Lize Spit is een roman om u tegen te zeggen. Al de verwachtingen van de lezer worden overtroffen en doorheen het hele verhaal zit de lezer op het puntje van zijn stoel. Lezersrecensies bewijzen het.

 

"Bij het lezen voel je 'een krop door je strottenhoofd klauteren, traag maar zeker, met scherpe klimijzers"

==== ''Wat maakt Lize Spit dan zo een goede schrijfster?'' ====

Lize, een jonge vrouw van begin de dertig, heeft het werkelijk allemaal. Ze is geboren en getogen in de Belgische kempen en weet van aanpakken als het om schrijven gaat. Ze haalde namelijk een master in scenarioschrijven in Brussel en won al enkele prijzen. Op zo een jonge leeftijd heeft ze het dus verwezenlijkt om heel wat ervaring in korte tijd op te doen.

 

Ze begon met het schrijven en nadien ook publiceren van kortverhalen en poëzie. Deze kon men lezen in tijdschriften zoals: Tirade, Het liegend konijn, De Gids en Das Magazin.

==== Over wat gaat dat dan, dat fantastisch geschreven boek? ====

Eva, een klein meisje dat volop haar puberjaren beleeft, groeit op in een boerenhol met maar twee leeftijdsgenoten. Deze zijn dan nog eens allebei jongens. Gedurende hun jeugd maakt het trio er het beste van. Ze maken lol en amuseren zich te pletter. Totdat die cruciale leeftijd aanbreekt, die leeftijd waarop alles verandert. Ze worden ouder en nieuwe interesses ontwikkelen zich. Vooral voor de twee jongens gaat er een wereld open van perversiteit en seks. Vreemde verhoudingen ontstaan en de twee jongens gedragen zich steeds afstandelijker ten opzichte van Eva. Totdat ze haar beginnen te betrekken bij hun toch wel ongewone experimenten. Er ontstaan snode en wrede (tot wel bijna walgelijke) plannen waarbij Eva gedwongen wordt te participeren. Het lijkt alsof de grens steeds meer vervaagd en de jongens drijven hun seksuele verlangens tot het uiterste, waarvan Eva het slachtoffer wordt.

 

Op een hete zomerdag loopt de emmer over voor Eva als ze gruwelijk wordt misbruikt in het schuurtje waar eerder de ongure praktijken plaatsvonden. Enkele jaren later is ze van plan wraak te nemen als ze een uitnodiging ontvangt. Met een groot blok ijs in de koffer vertrekt ze.

Het decor is het eeuwenoude boerengat Bovenmeer, in de Vlaamse Kempen. Weliswaar volledig fictief maar nog steeds herkenbaar. Het lagere sociale milieu gecombineerd met deze fictieve locatie legt het verband met de '''Helaasheid der dingen''' van Dimitri Verhulst.

Lize maakt heel wat gebruik van Flashbacks en gaat over van heden naar verleden. Dit zorgt ervoor dat we het hoofdpersonage tot op de kern leren kennen. Vrijwel vanaf het begin is het duidelijk dat de protagonist iets radicaals van plan is. De lezer vraagt zich af waarom in hemelsnaam ze met dat blok ijs rondrijdt en waarvoor ze wraak wil nemen. Na tientallen spannende bladzijden echter raakt de lezer betrokken bij haar emoties en wordt alles helderder.

 

Het is vooral die onwetendheid van de lezer die de drijvende kracht is achter de spanningsboog van het verhaal. Toch ligt de focus niet op het plot en doet elke scène de lezer wel naar adem happen.