[[File:Hyper-threaded CPU.png|thumb|right|300px|Bij hyper-threading worden de instructies opgehaald van het RAM-geheugen (de vier verschillende kleuren wijzen op instructies van vier programma's) en worden gedecodeerd + geordend door de frond end (een wit vakje is als er niets kan gebeuren). Daarna wordt dit doorgegeven aan de execution core, die instructies van twee verschillende programma's kan uitvoeren tijdens dezelfde kloktik.]]
Bij [[w:Hyper-threading|hyper-threading]] gedraagt(HT) eenlijkt fysiekehet processorkernalsof zicheen alsdualcore tweeplots logischeeen processorsquadcore diewordt. deFysiek cachegaat enhet externebij interfacesHT delen.nog Insteeds deom meesteeen gevallendualcore, wordtmaar heteen hierdoorfysieke mogelijkprocessorkern datdoet 1zich processorkernvoor als twee threadslogische tegelijkkernen uitvoert(die de caches delen). Als er bepaalde CPU-onderdelenkernonderdelen niet gebruikt worden door thread X, dan kunnen die gebruikt worden om thread Y uit te voeren: in de meeste gevallen wordt het hierdoor mogelijk dat 1 processorkern twee threads tegelijk uitvoert. Zonder hyper-threading kan het voorkomen dat een thread moet wachten, alhoewel de meeste CPU-onderdelenkernonderdelen op dat moment misschien niets aan het doen zijn.
Hyper-threading vereist ook dat de software hiervoor ondersteuning biedt, voorwaarbij eenhet systeem met meerdere processoren:besturingssysteem een processordualcore met hyperHyper-threadingtechnologie wordt door het besturingssysteemThreading meestal als twee losse processoren gezien. Zo kan het lijken alsof je een dualcore hebt, terwijl je eigenlijk een single core fysiekequadcore processorzal hebtvoorstellen.
Over hyper-threading is men niet altijd onverdeeld positief. Zo wordt gezegd dat een processor met deze technologie aanzienlijk meer energie verbruikt. Ook wordt de cache zwaarder gebruikt; doordat er twee processenthreads tegelijk lopen, treden er meer cache-misses op, wat een negatieve uitwerking heeft op de performance en het energieverbruik.
