Sociale geschiedenis van Toscane (1300-1500)/Religie, magie en kerk: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Lintfouten: Verouderde HTML-elementen
Regel 1:
{{Sociale geschiedenis van Toscane (1300-1500)}}
 
<bigspan style="font-size: large;">'''17. Religie, magie en kerk'''</bigspan>
 
{{wrapperWrapper|links}}
| [[File:Accademia - Incontro dei pellegrini con papa Ciriaco - Vittore Carpaccio.jpg|thumb|left|200px|[[w:Vittore Carpaccio|Vittore Carpaccio]], 1493, vrouwen op bedevaart ontmoeten de paus]]
|-
Regel 55:
 
===Zwarte magie===
De kerk maakte zich meer zorgen over de zwarte magie die mensen soms op elkaar uitoefenden, zelfs op kinderen (mal occhio).<ref>De moralisten raadden aan om de kinderen een stukje koraal om de hals te hangen.</ref>. Zo legde men knopen in veters om een man impotent te maken, gebruikte men liefdesdrankjes en bezweringen om een man aan zich te binden, zou men processen als bier- en kaasmaken laten mislukken, mensen en dieren ziek maken, de oogst laten mislukken en hagelbuien veroorzaken.
 
Toch zou het nog tot bijna 1400 duren voordat er sprake was van een enigszins systematische vervolging van de vermeende zwarte magiërs.<ref>[[Heksenvervolging in Europa (1300-1720)/Begin van de heksenvervolging, ca. 1300-1450|Begin van de heksenvervolging]].</ref>. Deze heksenvervolging zou na 1500 vooral in Duitsland maar ook in Frankrijk ernstige vormen gaan aannemen.<ref>[[Heksenvervolging in Europa (1300-1720)/De toename van de heksenvervolging ca. 1450-1560|Toename van de heksenvervolging.]]</ref>.
 
==De kerk==
Regel 74:
Zelfs wie zich in zijn huis opsloot was niet veilig voor de verleiding der zintuigen, want ook binnenshuis werd excessief getafeld en werd er zinloos gebabbeld. De kinderen hadden wel door dat hun ouders teveel aten en dronken en er heimelijk minnaars en minnaressen op na hielden. Daardoor zouden ze eveneens op het verkeerde pad kunnen raken. Binnenshuis ging men vaak slordig gekleed<ref>[[Sociale geschiedenis van Toscane (1300-1500)/Kleding#Kleding|Slordige kleding binnenshuis]]</ref> en soms liep men er wel eens naakt. De jongens maakten in huis grove gebaren zoals de middelvinger omhoog steken en dat vonden ze zelf nog leuk ook. En dan waren er natuurlijk ook nog de verdorvenheden van het echtelijke bed!
 
{{wrapperWrapper|links}}
| [[File:St Bernardino preaching in the Campo.Sano di Pietro.jpg|thumb|200px|left|Sint Bernardino preekt, 1445]]
|-
Regel 88:
Dit [[w:ascese|ascetische]] programma omvatte natuurlijk ook de seksualiteit; tussen getrouwde mannen en vrouwen wel te verstaan. Alle andere vormen van seksualiteit waren een [[w:doodzonde|doodzonde]]. Sodomie (anale gemeenschap) was een doodzonde en ongepaste standjes waren ook een doodzonde. Gemeenschap mocht alleen plaats vinden op gepaste plaatsen (zoals thuis in bed) en in door de kerk toegestane perioden (niet in de vastentijd, op feestdagen of wanneer men [[w:penitentie|penitentie]] deed). Men mocht ook niet trouwen in door de kerk verboden perioden (zoals de vasten). Als het huwelijk dan werd geconsumeerd, gold dat als een doodzonde.
 
De bedelmonniken richtten zich voornamelijk op de vrouwen (vooral dames van stand en [[w:Derde Orde|derde orde]]lingen) zij moesten in eenzaamheid hun [[w:devotie|devotie]] verdiepen. De vrouw moest een soort heilige worden, niet alleen in de kerk, maar ook tijdens wandelingen, in de woonkamer, bij de banketten en vooral in haar slaapkamer. Die slaapkamer moest zij veranderen in een soort kluizenaarscel met een bidstoel, afbeeldingen van Maria en een kruisbeeld. En in die slaapkamer moest zij bidden, mediteren en berouw hebben over haar zonden.<ref>[[Sociale geschiedenis van Toscane (1300-1500)/Gezinsleven#Eigen kamer van de vrouw|Eigen kamer van de vrouw als kluizenaarscel]]</ref>. Op die manier kwam zij echter totaal buiten de wereld te staan.
 
De mannen hadden er weinig zin in om zich op een dergelijke manier te gaan gedragen. De meeste ontwikkelde mannen hadden ontdekt dat de [[w:humanisme|humanisten]] vonden dat een man in de wereld moest staan en doen waar hij goed in was. Zij wilden geen gezelschap vermijden, niet de ogen afwenden van aangename zaken, zich niet in een soort klooster opsluiten, maar hun gaven gebruiken voor de publieke zaak. De humanisten noemden de predikers leeghoofdig, [[w:hypocrisie|hypocriet]] en [[w:Dogma (algemeen)|dogmatisch]] omdat zij mensen van belangrijke zaken afhielden.
 
==Noten==
{{referencesReferences|95%}}
{{subSub}}
 
{{sub}}
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.