Sociale geschiedenis van de vroege middeleeuwen/Kloosterleven: verschil tussen versies

<bigspan style="font-size: large;">'''20. Kloosterleven'''</bigspan>

Veel ouders schonken een of meer van hun kinderen aan het klooster. Zij schonken daarmee datgene wat hun het liefst was aan God (hoewel er ook veel kinderen naar het klooster werden gestuurd om de erfenis niet over een te groot aantal kinderen te hoeven verdelen). Veel kloosters waren zodoende veranderd in opvanghuizen die vol zaten met deze 'schenkelingen' of [[w:Oblaat|'oblaten']].<ref>Speciaal de kloosters van [[w:Kelten|Keltische]] monniken</ref>. De heidenen hadden in vroegere tijden de gewoonte gehad om kinderen te adopteren en dat was nu in de kloosters een christelijke waarde geworden. Als deze schenkelingen eenmaal meerderjarig waren geworden, konden ze kiezen of ze al dan niet een [[w:kloostergeloften|gelofte]] aflegden (monnik werden). Tot die tijd kregen ze een opvoeding die sterk afweek van de 'gewone' opvoeding buiten het klooster. In de gewone families werden alleen de zeer kleine kinderen gekoesterd. De wat oudere kinderen werden met de stok gedrild. De jongens werden opgevoed tot agressiviteit en tot verlangen naar vrouwelijk schoon. De meisjes werden opgevoed tot onderdanigheid.

{{wrapperWrapper|links}}

{{referencesReferences|95%}}

{{subSub}}