Tekstverwerker

Een tekstverwerker wordt meestal geïnstalleerd als onderdeel van een kantoorpakket. Het grootste verschil met een teksteditor is dat er enorm veel mogelijkheden zijn voor de opmaak.

• Stijlen: een tekstverwerker lijkt simpel te gebruiken, maar van zodra de opmaak van een groot document gewijzigd moet worden blijkt dat dit niet altijd even gemakkelijk is. Je kan echter aan de hand van stijlen of opmaakprofielen structuur in je document brengen, waardoor automatisch de nodige opmaak verzorgd wordt (lees: tijdsbesparend).
• Tabellen: Wanneer gebruiken we een tabel? Hoe voeg je een tabel in? Hoe pas je een tabel aan? Een tabel tekenen.
• Sjablonen: bij heel wat documenten (bv. brieven) is de opmaak dezelfde en een groot stuk van de inhoud (bv. een briefhoofd) gemeenschappelijk. Door gebruik te maken van een sjabloon hoeft men enkel aan te passen of in te vullen waar nodig, wat heel wat tijd kan besparen.
• Tekstdelen samenhouden of splitsen: als je tekst invoert, dan zal je tekstverwerker jouw tekst automatisch in regels en pagina's indelen. Deze automatische functies hebben alvast het voordeel dat we ons kunnen concentreren op andere zaken van de tekst. Soms zijn ze echter niet gewenst en wil je tekst net samenhouden of splitsen.
• De briefschikking: als je een brief opstelt, dan zijn er bepaalde afspraken die je kan volgen. De reden hiervoor is enerzijds de professionaliteit en uitstraling, maar er zijn ook enkele puur praktische redenen (volgorde adresregels: postbode ; voldoende grote linkermarge: perforatiegaatjes ; witruimte tussen slotformule en naam: handtekening ; ruimte boven de adresregels: briefvenster ; verschil in taal functie en aanspreking t.o.v. taal land).
• Zoeken en vervangen: Soms wil je in een document een stuk tekst vervangen door iets anders. Als het maar enkele zaken zijn kan dat manueel redelijk snel, maar wat als het er veel zijn?