Turks is een agluttinerende taal, d.w.z. dat er stukjes (suffixen) aan woorden worden toegevoegd om een andere betekenis en eventueel een andere tijd te geven.


        Werkwoorden tegenwoordige tijd - Fiil Olumlu
        Werkwoorden eindigen op -mek of -mak, (yapmak, etmek)
 
        Ik maak           - (Ben)   Yapıyorum     Het um geeft aan dat het om      ík      gaat
        Jij maakt         - (Sen)   Yapıyorsun    Het sun geeft aan dat het om     jij     gaat 
        Hij/Het/Hem maakt - (O)     Yapıyor             Onzijdig, geen toevoeging van persoons vorm.                                
        Wij maken         - (Biz)   Yapıyoruz     Het uz geeft aan dat het om      wij     gaat
        Jullie maken      - (Siz)   Yapıyorsunuz  Het sunuz geeft aan dat het om   jullie  gaat 
        Zij maken         - (Onlar) Yapıyorlar    Het lar/ler geeft aan dat het om zij     gaat,= meervouds vorm
        
        Ik weet                      Biliyorum
        Ik weet niet                 Bilmiyorum
        Weet ik het?                 Biliyormuyum
        Ik wist het                  Bildim                    

Zoals U ziet kan door het achtervoegsel van de stam, de tijd en de persoon veranderen.

                           Laten we het woord Biliyormuyum [Weet ik het?] eens ontleden.
                           
                           De stam van het werkwoord = Bil    
                           iyor = de tegenwoordige tijd
                           mu = de vragende vorm 
                           um = de persoonsvorm van ik
                           De y tussen muyum is er als scheidings teken omdat er geen twee klinkers na elkaar mogen komen.
                           Kijk bovenaan voor de verschillende persoons vormen.
         



De persoonlijke voornaamwoorden worden weggelaten, tenzij ze voor het benadrukken nodig zijn. Dus "ik maak" is Yapıyorum en niet Ben Yapıyorum

Het stukje "ıyor" geeft hier aan dat het om een tegenwoordige tijd gaat. "Iyor" kan ook variëren, bijvoorbeeld in Oturmak omdat de laatste klinker van de stam een (Oturmak - mak, dus Otur) "u" is wordt volgens de kleine vocaalharmonie[1] de ı van "ıyor" in een "u" veranderd --> Oturuyorum.

  • werkwoorden
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.