Van Idee tot Publicatie/Annotatie
ANNOTATIE
Ter vermijding van plagiaat is het gebruikelijk om de vindplaats van gegevens die aan anderen zijn ontleend nauwkeurig te vermelden in de eigen publicaties. Dit gebeurt allereerst door het opnemen van een lijst van de gebruikte literatuur of andere bronnen. Daarnaast moet een lezer echter door middel van aanduidingen in de tekst kunnen vinden waarop je je uitspraak of aanhaling baseert. We noemen dit de annotatie. Het annoteren is aan regels gebonden en dient in ieder geval consequent te worden toegepast. Veel tijdschriften of uitgevers hanteren eigen regels. Gelukkig hebben de zojuist genoemde programma's zoals Endnote en RefWorks de mogelijkheid om probleemloos de door jou gewenst annotatiestijl aan te passen.
Bij eigen publicaties zoals een boek, dissertatie of een paper mag je uiteraard zelf de annotatie stijl kiezen. Daarbij dien je je echter wel te realiseren dat de in sociaal-wetenschappelijke of bêta wetenschappen gebruikelijke stijl van zgn. in-text references (waarbij de noten als tekst tussen haakjes in de feitelijke tekst worden opgenomen) de leesbaarheid van de tekst vaak niet erg ten goede komt. Voor conferentiepapers kan het er mee door, maar bij een boek is het niet aan te raden. Trouwens bij een digitale publicatie (waarover direct meer) is het helemaal uit den boze, omdat de lezer zelf in staat is om door een druk op het toetsenbord bij de zgn. link naar je noot te komen.