Van Idee tot Publicatie/De opmaak
DE OPMAAK
Veel mensen hebben bij het schrijven van een tekst nog in hun hoofd dat die tekst eens gedrukt zal worden en vervolgens vermenigvuldigd en verspreid. Omdat drukken en verspreiden tot voor kort zeer gespecialiseerd werk was, bekommerden de meeste schrijvers zich nauwelijks om de opmaak van hun tekst (hoewel een slordig getypt manuscript tot grote irritaties bij de bewerkers konden leiden). Zolang de tekst zelf maar goed was, was het verder aan de drukker en de vormgever om er een behoorlijke uitgave van te maken. Wel werd de schrijver dan achteraf nog vaak met zijn verzuim geconfronteerd bij het corrigeren van de drukproeven. Het corrigeren van drukproeven was daarom vaak niet eenvoudig.
De opmaak van een tekst bleef echter een zaak van de drukker en de uitgever, zolang er met de hand werd geschreven of op een typemachine. Door de ontwikkeling van de pc is aan die situatie inmiddels een einde gekomen. Inmiddels is de grens tussen een formeel gedrukt document en een document dat met een drukker (printer) die verbonden is met een computer is vervaardigd, veel vloeiender geworden. Steeds meer worden schrijvers ook zelf vormgevers en drukkers.
Deze ontwikkeling stelt reeds minimale eisen aan de schrijver met betrekking tot de kennis van de opmaak en de vormgeving. Die eis is echter nog dwingender als het manuscript direct in digitale vorm wordt geplaatst op een website of wordt gearchiveerd in een zgn. Repository[1].