Veilig op het internet/Privacy

Veilig op het internet

Privacy is een ruim begrip: het gaat om de bescherming van persoonsgegevens, de bescherming van het eigen lichaam en van de eigen woning, de bescherming van familie- en gezinsleven en het recht vertrouwelijk te communiceren via brief, telefoon en e-mail. Privacy betekent dat iemand dingen kan doen zonder dat de buitenwereld daar inbreuk op maakt of weet van heeft.

Wetgeving

bewerken

Privacy is niet enkel een ethisch begrip, want door privacy in de wetgeving kan dit recht ook worden gegarandeerd. Dit komt o.a. voor in het VN-verdrag voor Burgerlijke en Politieke rechten, in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en in de Belgische en Nederlandse grondwet.

Privacy versus veiligheid

bewerken

Door het opnemen van het recht op privacy in de wetgeving heeft de overheid ervoor gezorgd dat voor dit recht een wettelijke garantie is. Anderzijds heeft de overheid het moeilijk om privacy en veiligheid met elkaar te verzoenen. De toenemende hoeveelheid wetten en regels als gevolg van (onder meer) terrorismebestrijding ("Security") leidt tot een toenemend aantal maatregelen dat strijdig lijkt met het privacybeginsel. Om te voorkomen dat inbreuk op privacy kan plaatsvinden, tracht de overheid om deze maatregelen te omgeven met waarborgen tegen het ongecontroleerde toepassing. Uitgaande van de veronderstelling dat terrorisme inbreuk tegen de persoonlijke levenssfeer kan inhouden, verhogen de veiligheidsmaatregelen het privacybeginsel.

Het steeds verder verzamelen van gegevens leidt tot een profiel voor elke burger. Op basis van dit profiel worden beslissingen genomen. De overheid en haar diensten kunnen fouten maken of info niet goed beveiligen. Hierdoor neemt de privacy weer af. Privacy en terrorismebestrijding zijn niet met elkaar te verenigen.

 "Britse politie pakt mensen op om dna te verkrijgen"
Een adviesorgaan van de Britse overheid beschuldigt de politie ervan mensen op te pakken, met als enig doel om hun dna te bemachtigen. Het orgaan verlangt van de overheid dat het misbruik van de dna-database aangepakt wordt. Details over de betreffende gevallen zijn niet bekend; de politie ontkent zelf routinematig mensen op te pakken om hun dna te verkrijgen. De Britse dna-database, waarin ongeveer vijf miljoen dna-profielen zijn opgeslagen, is de grootste ter wereld. Bijna een op de vijf profielen in de geheugenbank zou van een onschuldig persoon zijn.

Meer details staan in het artikel, waarbij vooral de reacties onderaan dat artikel interessant om te lezen zijn.

(nl) "Britse politie pakt mensen op om dna te verkrijgen". tweakers.net (2009-11-24).


Privacy op het internet

bewerken

Privacy op het internet heeft het hard te verduren en kan in gedrang komen na het publiceren van een tekst, het sturen van een bericht of het invullen van een formulier. Zelfs het bezoeken van een website verraadt al een hoop over de bezoeker, bedrijven als Google, Facebook en Twitter leiden uit bezoekersgedrag zelfs gegevens af die de bezoekers ze niet vertellen.[1] Ook als je geen account van Google gebruikt (voor bv. Gmail of Google+) is de kans groot dat men je toch uniek kan volgen.[2] Men slaagt er in om zo een profiel te maken van de persoon en diens levensstijl om dat zo te gebruiken voor gepersonaliseerd adverteren. De gebruiker kan hierop anticiperen door op te letten met het verschaffen van informatie en foto's en door zijn surfgedrag aan te passen.

Bronnen en referenties

bewerken

Bronnen

bewerken

Nieuwssites of publicaties over privacy:

Referenties

bewerken
  1. Hoe Google weet wat wij ze niet vertellen
  2. Hoe uniek is jouw browser, zodat men dit kan gebruiken om je te volgen. Zie Panopticlick

 

Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.