Winnie de Poeh en de vrees voor het multiple choice-tentamen/Deel3-7

WINNIE DE POEH en de VREES voor het MULTIPLE CHOICE-TENTAMEN
3.7 Poeh als de Meester van het Probleemoplossen.

De psycholoog begon: "Laten we eens een belangrijk punt bespreken: Het tentamenresultaat hangt in hoge mate af van de wijze waarop je tentamen doet. Je ziet vaak dat bij het begin van het tentamen iedereen zich als hongerige wolven op de vragen storten. Je ziet vaak dat ze bij een vraag meteen naar het antwoord gaan zoeken. Je ziet zelfs dat ze zich vastbijten in een zeer moeilijke vraag en deze niet durven over te slaan. Gehaast, alsof ze denken: Ik moet geen tijd verliezen en meteen het antwoord bedenken." Was dat dan niet goed? Iedereen keek verbaasd, behalve Poeh die keek alsof hij dacht aan een hapje van het een of ander. De psycholoog besloot om Poeh wat meer bij het gesprek te betrekken.
"Zeg Poeh, als je 's morgens wakker wordt, waar denk je dan het eerst aan?" "Aan het ontbijt." "Wat doe je dan?"
"Dan ga ik naar mijn provisiekast. Ik kijk dan eerst op m'n gemak waar ik Trek in heb." En Poeh legde verder uit: "Als je meteen een pot honing pakt, dan is het misschien de verkeerde. Ik kijk eerst eens rustig en dan pas zoek ik de pot uit die bij m'n Trek past." "Dit is een adequate wijze van Probleem-oplossen," sprak Uil deftig. "Eerst een oriëntatiefase en pas later maak je een keuze in de decisiefase; nietwaar, Poeh?"
"Zo kun je het wel zeggen, Uil," sprak Poeh bescheiden. "Je zegt het heel mooi, eerst een oriëntale en dan een decifasie. Zoiets misschien wel." En hierdoor aangemoedigd ging hij verder: "Maar als de deksel van de pot erg vast zit, dan neem ik gewoon de volgende of de hierna volgende, als dat gemakkelijker is."
"Prima," nam de psycholoog de draad van het gesprek weer op. "Laten we dit toepassen op het tentamen. Begin niet meteen met de eerste de beste vraag te beantwoorden. Gebruik de eerste minuten om te wennen aan de tentamensituatie. Oriënteer je op de vragen. Hoeveel zijn er? Zijn het allemaal multiple-choice vragen?"
"Maar de tijd tikt door," riep Konijn opgewonden. "Het voortschrijden van de tijd is inderdaad irreversibel," sprak Uil geleerd. "Dat is waar," zei de psycholoog, "en daarom moet je de tijd Efficiënt gebruiken. Van groot belang hierbij is in rondes te werken. Dat wil zeggen: beantwoord in de eerste ronde alleen de gemakkelijke vragen. Bewaar de moeilijke vragen voor de volgende rondes. Dan heb je die potten... ik bedoel, punten, maar vast binnen."
"Ik wil je niet tegenspreken, hooor," zei Iejoor. "Het is misschien een aardige bijdrage aan de Discussie. Maar als je een vraag een beetje weet en als je dan naar de volgende vraag gaat, dan vergeet je wat je zo'n beetje wist." "Het is goed dat je dit zegt," merkte de psycholoog op. "We kunnen er maar beter nu over praten, dan dat je straks op het tentamen ineens overvallen wordt door twijfel aan het rondesysteem. De oplossing is: maak altijd korte aantekeningen in de oriëntatiefase of als je een vraag maar half weet. Ga door, gebruik de tijd zo goed mogelijk. Blijf niet kleven aan wat je Niet weet."
"Raakt dan alles niet in de war?" vroeg Konijn benauwd.
"Nee hoor," antwoordde de psycholoog. "Bij de meeste tentamens is de volgorde van de vragen toevallig. Je kunt je eigen volgorde bepalen. Zoals het jou het beste uitkomt." Met een: "Dit is een beproefd recept om multiple-choice vragen op te lossen," probeerde de psycholoog deze uitleg af te sluiten.