Shakespeares sonnetten/De sonnetten/Sonnet 3

Originele tekst

Look in thy glass and tell the face thou viewest

Now is the time that face should form another,

Whose fresh repair if now thou not renewest,

Thou dost beguile the world, unbless some mother.

For where is she so fair whose uneared womb

Disdains the tillage of thy husbandry?

Or who is he so fond will be the tomb

Of his self-love to stop posterity?

Thou art thy mother's glass, and she in thee

Calls back the lovely April of her prime;

So thou through windows of thine age shalt see,

Despite of wrinkles, this thy golden time.

But if thou live remembered not to be,

Die single and thine Image dies with thee.

Vertaling (Zie Wikipedia: Sonnet 3)

Kijk in de spiegel en zeg aan het gezicht dat je ziet
dat het nu een ander gezicht moet vormen;
Indien je jezelf niet vernieuwt,
verhinder je één of andere vrouw een moeder te worden.
Want welke vrouw houdt haar onbezaaide schoot voor jou op slot,
en laat haar akker niet door jou beploegen?
Of wie zoekt liever bij zichzelf genot
Om daarmee zijn nageslacht te verijdelen?
Jij bent het spiegelbeeld van jouw moeder, en zij van jou
In jou ziet ze de lente van haar jeugd:
Zo zal ook jij, als je oud bent, zien
dat dit ondanks de rimpels je gouden tijd is.
Maar als je verkiest te leven zonder te worden herinnerd,
zal je kinderloos sterven en jouw spiegelbeeld zal sterven met jou.

Samengevat

Kijk in de spiegel en vertel je gezicht dat het zich moet voortplanten. Anders bedrieg je de wereld en een mogelijke moeder. Welke man maakt een einde aan zijn bestaan door een te grote eigenliefde, waardoor hij geen nageslacht heeft? Als je ongehuwd en kinderloos sterft, sterft je beeld met jou.