Chemie Centraal/Concentratie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Eenheden: lay out |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 7:
Een kopje koffie of thee is een goed voorbeeld daarvan, we kunnen in dat geval het aantal suikerklontjes '''per''' kopje ([klontjes]/[kop]) als (grove) maat voor de concentratie nemen en daarmee van de activiteit, in dit geval de zoetheid.
Omdat de concentratie een breuk van twee getallen is, kunnen we haar ook op twee manieren wijzigen. Voegen we een klontje toe dan gaat de suikerconcentratie omhoog. Schenken we wat koffie bij, dan verdunnen we de suiker. Het volume waardoor we delen wordt groter, daardoor gaat de concentratie omlaag en wordt onze kop minder zoet.
We moeten echter wel goed roeren anders is alleen de laatste slok mierzoet. Het mengsel is dan niet '''''homogeen'''''. Je kunt eigenlijk alleen goed over concentraties praten als je door goed roeren ervoor zorgt dat oplossingen homogeen zijn.
==Eenheden==
Regel 18 ⟶ 20:
#gewichtsprocent: [massa opgeloste stof] / [massa oplossing]
En dit is helaas nog maar een beperkte selectie. Welke eenheid er gebruikt wordt hangt erg af van de toepassing.
In ''verdunde'' oplossingen van zouten en moleculaire stoffen is de '''''molariteit''''' de meest populaire eenheid. Molariteit wordt uitgedrukt in '''mol per liter'' [mol/L] ofwel M. Een veelgebruikte notatie voor molariteit is om de opgeloste stof in vierkante haken te zetten. Voor een oplossing die bijvoorbeeld 3 mol Ca<sup>2+</sup> ionen in 2 liter oplossing bevat, schrijven we:
| |||