Geschiedenis van de filosofie/Renaissancefilosofie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
wikilinks
links
Regel 4:
De '''filosofie van de renaissance''' was een periode uit de Europese geschiedenis van de filosofie die ruwweg te situeren valt tussen de middeleeuwen en de periode van de verlichting. Vaak wordt ook de 15e eeuw ertoe gerekend en sommige wetenschappers gaan zelfs zo ver om de hele periode vanaf 1350 tot de vroege 17e eeuw er in onder te brengen - met inbegrip dus van reformatie en vroegmoderne tijd. Kenmerkend voor de renaissancefilosofie is de aandacht voor en de opleving van de antieke filosofie, met [[Plato]] en [[Filosofisch woordenboek#A|Aristoteles]] als toonaangevende figuren, en het enthousiasme voor alles wat met [[Portaal:Occulte wetenschappen|occultisme]] en [[Portaal:Occulte wetenschappen|hermetisme]] te maken heeft.
 
De renaissancefilosofie wendt zich van de middeleeuwse [[Filosofisch woordenboek#S|scholastiek]]e studie van [[Filosofisch woordenboek#A|Aristoteles]] af. [[w:Marsilio Ficino|Marsilio Ficino]] (1433-1499) vertaalde het werk van Plato en schreef daar commentaren bij die sterk bijdroegen aan de verspreiding van Plato's leer. Veel denkers van de renaissance zijn dan ook aanhangers van het [[Filosofisch woordenboek#N|neoplatonisme]], dat behalve door Ficino ook door het werk van [[w:Georgios Gemistos Plethon|Georgios Gemistos Plethon]] en [[w:Giovanni Pico della Mirandola|Giovanni Pico della Mirandola]] bekend geraakte in intellectuele kringen rond Florence.
 
Een filosofisch bastion in het denken van Aristoteles bleef de universiteit van Padua. Daar bestudeerde [[w:Pietro Pomponazzi|Pietro Pomponazzi]] (1462–1524) de teksten van Aristoteles zonder bemiddeling van het [[Filosofisch woordenboek#T|Thomisme]] en [[w:Averroes|Averroes]]. In het algemeen kan gezegd worden dat het [[Filosofisch woordenboek#T|theocentrisme]] van de Middeleeuwen plaats maakte voor een [[Filosofisch woordenboek#A||antropocentrische]] wereldbeschouwing. Een wijdverbreide houding onder de geleerden van de renaissance werd het [[Filosofisch woordenboek#H|humanisme]].
 
== Periodisering ==
Zoals met andere pogingen tot afbakening van een historische periode is ook hier geen sprake van een algemeen aanvaarde consensus. Zo hangt het bijvoorbeeld ook af van de regio waar men over spreekt. De renaissance begon in Italië en kreeg nadien invloed over de rest van Europa. Zo begon de [[noordelijke renaissance]] later dan in Italië, en ook de [[w:Engelse Renaissance|Engelse renaissance]] kreeg met [[w:Shakespeare|Shakespeare]] haar bloeiperiode rond 1600 terwijl Italië, na het [[Kunstgeschiedenis|maniërisme]], intussen was geëvolueerd naar de periode van de [[Barok (stijlperiode)Kunstgeschiedenis|barok]]. Sommige historici beschouwen de [[reformatie]] en de [[contrareformatie]] als aparte historische periodes, ook wat betreft de filosofie, terwijl anderen deze onderscheiden tijdperken samen met de renaissance als uitingen van één beweging zien.
 
== Lijst van filosofen uit de renaissance ==
Regel 37:
* [[w:Tommaso Campanella|Tommaso Campanella]] (1568 – 1639)
* [[w:Charles de Bolvelles|Charles de Bolvelles]]
* [[w:Hugo de Groot (rechtsgeleerde)|Hugo Grotius]] (1583–1645)
* [[w:Michael Marcardies|Michael Marcardies]] (1583–1646)
* [[w:René Descartes|René Descartes]] (1596-1650)
* [[w;:Blaise Pascal|Blaise Pascal]] (1623-1662)
* [[w:Josua Yellin|Josua Yellin]] (1627-1675)
 
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.