Parmenides is een leerling van Xenophanes en bevindt zich dus in dezelfde school; de Eleatische school. Parmenides staat bekend als de belangrijkste denker van deze school, ten dele omdat hij een aantal van de gedachten van Xenophanes (vnl. over een onveranderlijk Zijn) in een coherent en systematisch geheel heeft gegoten. Het is niet altijd duidelijk welke de gedachten zijn van Xenophanes en welke de gedachten zijn van Parmenides.
De leer van Parmenides is die van het Onveranderlijke. Hij stelt het Onveranderlijke - dat het ware weten inhoudt, dat men kan kennerkennen door zuiver redelijke kennis - tegenover het Veranderlijke, het schijnbare, het bedrieglijke, datgene wat niet echt is, maar waar onze zintuigen ons doen in geloven. Parmenides leert ons dat alleen het Zijn bestaanbestaat; het niet-Zijnde bestaat niet en kan ook niet gedacht worden. Zijn slaat op alles wat de ruimte vult; lege ruimte is dus een niet-Zijnde en wordt ontkend. Beweging vereist volgens Parmenides een lege ruimte - aangezien het altijd moet kunnen bewegen naar waar voordien niks was, maar aangezien lege ruimte niet kan bestaan, kan beweging ook niet bestaan. Parmenides trekt hieruit de conclusie dat er in werkelijkheid geen beweging mogelijk is en dat als wij toch beweging waarnemen, wij bedrogen worden door onze zintuigen. Er is enkel een onveranderlijk, blijvend Zijn. Parmenides is dus de man van het Onveranderlijke; men zal hiertegenover Heraclitus plaatsen die het de leer van het Veranderlijke zal vertegenwoordigen.
