Onderwijs in relatie tot P2P/Peer Circle: verschil tussen versies

'''Peer circle''' is een beweging die een reeks nieuwe technieken hanteert om collectieve intelligentie te stimuleren. Met deze technieken wordt gedoeld op groepsgesprekken met ruimte voor reflectie, deze kunnen echter in verschillende vormen voorkomen. (Bauwens, 2014) Het gaat bij peer circles om groepen van vijf tot zeven mensen waarin een sfeer van vertrouwen, ondersteuning en focus op actieve participatie heerst. Het doel van deze cirkels is door de aanwezige peers bijleren en samen tot een gedeelde kennis komen aan de hand van een gesprek (Baldwin & Linnea, 2010). Tijdens deze gesprekken wordt er door de participanten een bijdrage geleverd, maar ook actief geleerd. Het gaat hier om een leermethode gebaseerd op het Johari-venster. Dit model wilt de open ruimte zo breed mogelijk maken doorheen feedback en open communicatie. Dit kan enkel als mensen op gelijke voet samenwerken en iedereen een bijdrage levert aan het gemeenschappelijk doel. (Luft & Ingham, 1955)

Peer circles steunt op het idee dat als peers aansprakelijk gemaakt worden voor hun bijdrage zij deze bijdrage ook daadwerkelijk gaan leveren. Het idee is dat er in groep ideeën worden uitgewisseld en dat hieruit een gemeenschappelijke kennis voortkomt. Men neemt als gelijken deel aan een peer circle. Michel Bauwens (2014) noemt dit een horizontale dimensie, hierbij is er geen sprake van een voorgaande hiërarchie. Dit houdt niet in dat iedereen dezelfde kennis bezit, maar dat alle kennis van dezelfde waarde wordt geacht. Het concept wordt ook naar voor gedragen als een element dat eigen kan zijn aan een p2p-samenleving. Iedereen levert een bijdrage aan een gemeenschappelijk doel en hierdoor ontstaat er een collectieve intelligentie die door iedereen gebruikt kan worden. Dit sluit aan bij de filosofie van p2p omdat we de groep kunnen beschouwen als een moment waarin iets gemeenschappelijk geproduceerd wordt wat onderling en met de buitenwereld gedeeld kan worden.